1. അമിത്ഥായുടെ മകനായ യോനെക്കു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു ഉണ്ടായതെന്തെന്നാല്

1. সদাপ্রভুর এই বাক্য অমিত্তয়ের পুত্র যোনার কাছে উপস্থিত হইল,

2. നീ പുറപ്പെട്ടു മഹാനഗരമായ നീനെവേയിലേക്കു ചെന്നു അതിന്നു വിരോധമായി പ്രസംഗിക്ക; അവരുടെ ദുഷ്ടത എന്റെ സന്നിധിയില് എത്തിയിരിക്കുന്നു.

2. তুমি উঠ, নীনবীতে, সেই মহানগরে যাও, আর নগরের বিরুদ্ধে ঘোষণা কর, কেননা তাহাদের দুষ্টতা আমার সম্মুখে উঠিয়াছে।

3. എന്നാല് യോനാ യഹോവയുടെ സന്നിധിയില്നിന്നു തര്ശീശിലേക്കു ഔടിപ്പോകേണ്ടതിന്നു പുറപ്പെട്ടു യാഫോവിലേക്കു ചെന്നു, തര്ശീശിലേക്കു പോകുന്ന ഒരു കപ്പല് കണ്ടു കൂലി കൊടുത്തു യഹോവയുടെ സന്നിധിയില്നിന്നു അവരോടുകൂടെ തര്ശീശിലേക്കു പോയ്ക്കളവാന് അതില് കയറി.

3. কিন্তু যোনা সদাপ্রভুর সম্মুখ হইতে তর্শীশে পলাইয়া যাইবার নিমিত্ত উঠিলেন; তিনি যাফোতে নামিয়া গিয়া, তর্শীশে যাইবে এমন এক জাহাজ পাইলেন; তখন জাহাজের ভাড়া দিয়া সদাপ্রভুর সম্মুখ হইতে নাবিকদের সহিত তর্শীশে যাইবার জন্য সেই জাহাজে প্রবেশ করিলেন।

4. യഹോവയോ സമുദ്രത്തില് ഒരു പെരുങ്കാറ്റു അടിപ്പിച്ചു; കപ്പല് തകര്ന്നു പോകുവാന് തക്കവണ്ണം സമുദ്രത്തില് വലിയൊരു കോള് ഉണ്ടായി.

4. কিন্তু সদাপ্রভু সমুদ্রে প্রচণ্ড বায়ু পাঠাইয়া দিলেন, সমুদ্রে ভারী ঝড় উঠিল, এমন কি, জাহাজ ভাঙ্গিয়া যাইবার উপক্রম হইল।

5. കപ്പല്ക്കാര് ഭയപ്പെട്ടു ഔരോരുത്തന് താന്താന്റെ ദേവനോടു നിലവിളിച്ചു; കപ്പലിന്നു ഭാരം കുറെക്കേണ്ടതിന്നു അവര് അതിലെ ചരകൂ സമുദ്രത്തില് എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞു. യോനയോ കപ്പലിന്റെ അടിത്തട്ടില് ഇറങ്ങി കിടന്നു നല്ലവണ്ണം ഉറങ്ങുകയായിരുന്നു.

5. তখন নাবিকেরা ভীত হইল, প্রত্যেক জন আপন আপন দেবতার কাছে কাঁদিতে লাগিল, আর ভার লাঘবের নিমিত্ত জাহাজের মাল সমুদ্রে ফেলিয়া দিল। কিন্তু যোনা জাহাজের খোলে নামিয়াছিলেন, শয়ন করিয়া ঘোর নিদ্রায় মগ্ন ছিলেন।

6. കപ്പല്പ്രമാണി അവന്റെ അടുക്കല് വന്നു അവനോടുനീ ഉറങ്ങുന്നതു എന്തു? എഴുന്നേറ്റു നിന്റെ ദൈവത്തെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്ക; നാം നശിച്ചുപോകാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു ദൈവം പക്ഷേ നമ്മെ കടാക്ഷിക്കും എന്നു പറഞ്ഞു.

6. তখন জাহাজের অধ্যক্ষ তাঁহার নিকটে আসিয়া কহিলেন, ওহে, তুমি যে ঘুমাইতেছ তোমার কি হইল? উঠ, তোমার ঈশ্বরকে ডাক; হয় ত ঈশ্বর আমাদের বিষয় চিন্তা করিবেন, ও আমরা বিনষ্ট হইব না।

7. അനന്തരം അവര്വരുവിന് ; ആരുടെ നിമിത്തം ഈ അനര്ത്ഥം നമ്മുടെമേല് വന്നിരിക്കുന്നു എന്നറിയേണ്ടതിന്നു നാം ചീട്ടിടുക എന്നു തമ്മില് തമ്മില് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ അവര് ചീട്ടിട്ടു; ചീട്ടു യോനെക്കു വീണു.

7. পরে নাবিকেরা পরস্পর কহিল, আইস, আমরা গুলিবাঁট করি, তাহা হইলে জানিতে পারিব, কাহার দোষে আমাদের প্রতি এই অমঙ্গল ঘটিতেছে। পরে তাহারা গুলিবাঁট করিল, আর যোনার নামে গুলি উঠিল।

8. അവര് അവനോടുആരുടെനിമിത്തം ഈ അനര്ത്ഥം നമ്മുടെമേല് വന്നു എന്നു നീ പറഞ്ഞുതരേണം; നിന്റെ തൊഴില് എന്തു? നീ എവിടെനിന്നു വരുന്നു? നിന്റെ നാടു ഏതു? നീ ഏതു ജാതിക്കാരന് ? എന്നു ചോദിച്ചു.

8. তখন তাহারা তাঁহাকে কহিল, বল দেখি, কাহার দোষে আমাদের প্রতি এই অমঙ্গল ঘটিতেছে? তোমার ব্যবসায় কি? কোথা হইতে আসিয়াছ? তুমি কোন্‌ দেশের লোক? কোন্‌ জাতীয়?

9. അതിന്നു അവന് അവരോടുഞാന് ഒരു എബ്രായന് , കടലും കരയും ഉണ്ടാക്കിയ സ്വര്ഗ്ഗീയദൈവമായ യഹോവയെ ഞാന് ഭജിച്ചുവരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

9. তিনি তাহাদিগকে কহিলেন, আমি ইব্রীয়; আমি সদাপ্রভুকে ভয় করি, তিনি স্বর্গের ঈশ্বর, তিনি সমুদ্র ও স্থল নির্ম্মাণ করিয়াছেন।

10. ആ പുരുഷന്മാര് അത്യന്തം ഭയപ്പെട്ടു അവനോടുനീ എന്തിന്നു അങ്ങനെ ചെയ്തു എന്നു പറഞ്ഞു. അവന് അവരോടു അറിയിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ടു അവന് യഹോവയുടെ സന്നിധിയില്നിന്നു ഔടിപ്പോകുന്നു എന്നു അവര് അറിഞ്ഞു.

10. তখন সেই লোকেরা অতিশয় ভীত হইয়া তাঁহাকে কহিল, তুমি এ কি কর্ম্ম করিয়াছ? কেননা তিনি যে সদাপ্রভুর সম্মুখ হইতে পলাইতেছেন, ইহা তাহারা জ্ঞাত ছিল, কারণ তিনি তাহাদিগকে বলিয়াছিলেন।

11. എന്നാല് സമുദ്രം മേലക്കുമേല് അധികം കോപിച്ചതുകൊണ്ടു അവര് അവനോടുസമുദ്രം അടങ്ങുവാന്തക്കവണ്ണം ഞങ്ങള് നിന്നോടു എന്തു ചെയ്യേണ്ടു എന്നു ചോദിച്ചു.

11. পরে তাহারা তাঁহাকে বলিল, আমরা তোমাকে কি করিলে সমুদ্র আমাদের প্রতি ক্ষান্ত হইতে পারে? কেননা সমুদ্র উত্তরোত্তর প্রচণ্ড হইয়া উঠিতেছিল।

12. അവന് അവരോടുഎന്നെ എടുത്തു സമുദ്രത്തില് ഇട്ടുകളവിന് ; അപ്പോള് സമുദ്രം അടങ്ങും; എന്റെ നിമിത്തം ഈ വലിയ കോള് നിങ്ങള്ക്കു തട്ടിയിരിക്കുന്നു എന്നു ഞാന് അറിയുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

12. তিনি তাহাদিগকে কহিলেন, আমাকে ধরিয়া সমুদ্রে ফেলিয়া দেও, তাহাতে সমুদ্র তোমাদের পক্ষে ক্ষান্ত হইবে; কেননা আমি জানি, আমারই দোষে তোমাদের উপরে এই ভারী ঝড় উপস্থিত হইয়াছে।

13. എന്നാല് അവര് കരെക്കു അടുക്കേണ്ടതിന്നു മുറുകെ തണ്ടുവലിച്ചു; എങ്കിലും സമുദ്രം കോപിച്ചു കോള് പെരുകി വന്നതുകൊണ്ടു അവര്ക്കും സാധിച്ചില്ല.

13. তথাপি সেই লোকেরা জাহাজ ফিরাইয়া ডাঙ্গায় লইয়া যাইবার জন্য ঢেউ কাটিতে যত্ন করিল; কিন্তু পারিল না, কারণ সমুদ্র তাহাদের বিপরীতে উত্তরোত্তর প্রচণ্ড হইয়া উঠিতেছিল।

14. അവര് യഹോവയോടു നിലവിളിച്ചുഅയ്യോ യഹോവേ, ഈ മനുഷ്യന്റെ ജീവന് നിമിത്തം ഞങ്ങള് നശിച്ചുപോകരുതേ; നിര്ദ്ദോഷരക്തം ചൊരിയിച്ച കുറ്റം ഞങ്ങളുടെമേല് വരുത്തരുതേ; യഹോവേ, നിനക്കു ഇഷ്ടമായതു പോലെ നീ ചെയ്തിരിക്കുന്നുവല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു

14. এই জন্য তাহারা সদাপ্রভুকে ডাকিতে লাগিল, আর বলিল, বিনতি করি, হে সদাপ্রভু, বিনতি করি, এই ব্যক্তির প্রাণের নিমিত্ত আমাদের বিনাশ না হউক, এবং আমাদের উপরে নির্দ্দোষের রক্ত অর্পণ করিও না; কেননা, হে সদাপ্রভু, তুমি আপন ইচ্ছামত কর্ম্ম করিয়াছ।

15. പിന്നെ അവര് യോനയെ എടുത്തു സമുദ്രത്തില് ഇട്ടുകളകയും സമുദ്രത്തിന്റെ കോപം അടങ്ങുകയും ചെയ്തു.

15. পরে তাহারা যোনাকে ধরিয়া সমুদ্রে ফেলিয়া দিল, তাহাতে সমুদ্র থামিল, আর প্রচণ্ড হইল না।

16. അപ്പോള് അവര് യഹോവയെ അത്യന്തം ഭയപ്പെട്ടു യഹോവേക്കു യാഗം കഴിച്ചു നേര്ച്ചകളും നേര്ന്നു.

16. তখন সেই লোকেরা সদাপ্রভু হইতে অতিশয় ভীত হইল; আর তাহারা সদাপ্রভুর উদ্দেশে বলিদান করিল, এবং নানা মানত করিল।

17. യോനയെ വിഴുങ്ങേണ്ടതിന്നു യഹോവ ഒരു മഹാമത്സ്യത്തെ കല്പിച്ചാക്കിയിരുന്നു. അങ്ങനെ യോനാ മൂന്നു രാവും മൂന്നു പകലും മത്സ്യത്തിന്റെ വയറ്റില് കിടന്നു.
മത്തായി 12:40, 1 കൊരിന്ത്യർ 15:4

17. আর সদাপ্রভু যোনাকে গ্রাস করণার্থে একটা বৃহৎ মৎস্য নিরূপণ করিয়াছিলেন; সেই মৎস্যের উদরে যোনা তিন দিন ও তিন রাত্রি যাপন করিলেন।