1. യോനെക്കു ഇതു അത്യന്തം അനിഷ്ടമായി, അവന്നു കോപം വന്നു.

1. But this was greatly displeasing to Jonah, and he became angry.

2. അവന് യഹോവയോടു പ്രാര്ത്ഥിച്ചുഅയ്യോ, യഹോവേ, ഞാന് എന്റെ ദേശത്തു ആയിരുന്നപ്പോള് ഞാന് പറഞ്ഞ വാക്കു ഇതു തന്നേ അല്ലയോ? അതുകൊണ്ടായിരുന്നു ഞാന് തര്ശീശിലേക്കു ബദ്ധപ്പെട്ടു ഔടിപ്പോയതു; നീ കൃപയും കരുണയും ദീര്ഘക്ഷമയും മഹാദയയുമുള്ള ദൈവമായി അനര്ത്ഥത്തെക്കുറിച്ചു അനുതപിക്കുന്നവന് എന്നു ഞാന് അറിഞ്ഞു.

2. 'I beseech you, LORD,' he prayed, 'is not this what I said while I was still in my own country? This is why I fled at first to Tarshish. I knew that you are a gracious and merciful God, slow to anger, rich in clemency, loathe to punish.

3. ആകയാല് യഹോവേ, എന്റെ പ്രാണനെ എടുത്തുകൊള്ളേണമേ; ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതിനെക്കാള് മരിക്കുന്നതു എനിക്കു നന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

3. And now, LORD, please take my life from me; for it is better for me to die than to live.'

4. നീ കോപിക്കുന്നതു വിഹിതമോ എന്നു യഹോവ ചോദിച്ചു.

4. But the LORD asked, 'Have you reason to be angry?'

5. അനന്തരം യോനാ നഗരം വിട്ടുചെന്നു നഗരത്തിന്റെ കിഴക്കേവശത്തു ഇരുന്നു; അവിടെ ഒരു കുടിലുണ്ടാക്കി നഗരത്തിന്നു എന്തു ഭവിക്കും എന്നു കാണുവോളം അതിന് കീഴെ തണലില് പാര്ത്തു.

5. Jonah then left the city for a place to the east of it, where he built himself a hut and waited under it in the shade, to see what would happen to the city.

6. യോനയെ അവന്റെ സങ്കടത്തില്നിന്നു വിടുവിപ്പാന് തക്കവണ്ണം അവന്റെ തലെക്കു തണല് ആയിരിക്കേണ്ടതിന്നു യഹോവയായ ദൈവം ഒരു ആവണകൂ കല്പിച്ചുണ്ടാക്കി, അതു അവന്നു മീതെ വളര്ന്നു പൊങ്ങി; യോനാ ആവണകൂനിമിത്തം അത്യന്തം സന്തോഷിച്ചു.

6. And when the LORD God provided a gourd plant, that grew up over Jonah's head, giving shade that relieved him of any discomfort, Jonah was very happy over the plant.

7. പിറ്റെന്നാള് പുലര്ന്നപ്പോള് ദൈവം ഒരു പുഴുവിനെ കല്പിച്ചാക്കി; അതു ആവണകൂ കുത്തിക്കളഞ്ഞു, അതു വാടിപ്പോയി.

7. But the next morning at dawn God sent a worm which attacked the plant, so that it withered.

8. സൂര്യന് ഉദിച്ചപ്പോള് ദൈവം അത്യഷ്ണമുള്ളോരു കിഴക്കന് കാറ്റു കല്പിച്ചുവരുത്തി; വെയില് യോനയുടെ തലയില് കൊള്ളുകയാല് അവന് ക്ഷീണിച്ചു മരിച്ചാല് കൊള്ളാം എന്നു ഇച്ഛിച്ചുജീവിച്ചിരിക്കുന്നതിനെക്കാല് മരിക്കുന്നതു എനിക്കു നന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

8. And when the sun arose, God sent a burning east wind; and the sun beat upon Jonah's head till he became faint. Then he asked for death, saying, 'I would be better off dead than alive.'

9. ദൈവം യോനയോടുനീ ആവണകൂനിമിത്തം കോപിക്കുന്നതു വിഹിതമോ എന്നു ചോദിച്ചതിന്നു അവന് ഞാന് മരണപര്യന്തം കോപിക്കുന്നതു വിഹിതം തന്നേ എന്നു പറഞ്ഞു.
മത്തായി 26:38, മർക്കൊസ് 14:34

9. But God said to Jonah, 'Have you reason to be angry over the plant?' 'I have reason to be angry,' Jonah answered, 'angry enough to die.'

10. അതിന്നു യഹേഅവ നീ അദ്ധ്വനിക്കയോ വളര്ത്തുകയൊ ചെയ്യാതെ ഒരു രാത്രിയില് ഉണ്ടായ്വരികയും ഒരു രാത്രിയില് നശിച്ചുപോകയും ചെയ്തിരിക്കുന്ന ആവണക്കിനെക്കുറിച്ചു നിനക്കു അയ്യോഭാവം തോന്നുന്നുവല്ലോ.

10. Then the LORD said, 'You are concerned over the plant which cost you no labor and which you did not raise; it came up in one night and in one night it perished.

11. എന്നാല് വലങ്കയ്യും ഇടങ്കയ്യും തമ്മില് തിരിച്ചറിഞ്ഞുകൂടാത്ത ഒരു ല്കഷത്തിരുപതിനായിരത്തില് ചില്വാനം മനുഷ്യരും അനേകം മൃഗങ്ങളുമുള്ള മഹാനഗരമായ നീനെവേയോടു എനിക്കു അയ്യോഭാവം തോന്നരുതോ എന്നു ചോദിച്ചു.

11. And should I not be concerned over Nineveh, the great city, in which there are more than a hundred and twenty thousand persons who cannot distinguish their right hand from their left, not to mention the many cattle?'