1. യോനെക്കു ഇതു അത്യന്തം അനിഷ്ടമായി, അവന്നു കോപം വന്നു.

1. But it was a great evil in Jonah's eyes, and he trembled and became furious.

2. അവന് യഹോവയോടു പ്രാര്ത്ഥിച്ചുഅയ്യോ, യഹോവേ, ഞാന് എന്റെ ദേശത്തു ആയിരുന്നപ്പോള് ഞാന് പറഞ്ഞ വാക്കു ഇതു തന്നേ അല്ലയോ? അതുകൊണ്ടായിരുന്നു ഞാന് തര്ശീശിലേക്കു ബദ്ധപ്പെട്ടു ഔടിപ്പോയതു; നീ കൃപയും കരുണയും ദീര്ഘക്ഷമയും മഹാദയയുമുള്ള ദൈവമായി അനര്ത്ഥത്തെക്കുറിച്ചു അനുതപിക്കുന്നവന് എന്നു ഞാന് അറിഞ്ഞു.

2. And he prayed to Jehovah, and said, Please, O Jehovah, was this not my word while I was still in my own country? On account of this, I fled to Tarshish before, for I knew that You are a gracious Mighty God and merciful, slow to anger, and of great kindness, and One who is moved to pity regarding inflicting evil.

3. ആകയാല് യഹോവേ, എന്റെ പ്രാണനെ എടുത്തുകൊള്ളേണമേ; ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതിനെക്കാള് മരിക്കുന്നതു എനിക്കു നന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

3. And now, O Jehovah, please take my life from me. For it is better for me to die than to live.

4. നീ കോപിക്കുന്നതു വിഹിതമോ എന്നു യഹോവ ചോദിച്ചു.

4. And Jehovah said, Is it right for you to be angry?

5. അനന്തരം യോനാ നഗരം വിട്ടുചെന്നു നഗരത്തിന്റെ കിഴക്കേവശത്തു ഇരുന്നു; അവിടെ ഒരു കുടിലുണ്ടാക്കി നഗരത്തിന്നു എന്തു ഭവിക്കും എന്നു കാണുവോളം അതിന് കീഴെ തണലില് പാര്ത്തു.

5. And Jonah went out from the city and sat to the east of the city. And there he made a booth for himself and sat under it in the shade until he should see what would become of the city.

6. യോനയെ അവന്റെ സങ്കടത്തില്നിന്നു വിടുവിപ്പാന് തക്കവണ്ണം അവന്റെ തലെക്കു തണല് ആയിരിക്കേണ്ടതിന്നു യഹോവയായ ദൈവം ഒരു ആവണകൂ കല്പിച്ചുണ്ടാക്കി, അതു അവന്നു മീതെ വളര്ന്നു പൊങ്ങി; യോനാ ആവണകൂനിമിത്തം അത്യന്തം സന്തോഷിച്ചു.

6. And Jehovah God appointed a plant, and it came up over Jonah to be shade over his head, in order to deliver him from his misery. And Jonah rejoiced over the plant with great joy.

7. പിറ്റെന്നാള് പുലര്ന്നപ്പോള് ദൈവം ഒരു പുഴുവിനെ കല്പിച്ചാക്കി; അതു ആവണകൂ കുത്തിക്കളഞ്ഞു, അതു വാടിപ്പോയി.

7. But God appointed a worm early as the next day dawned, and it struck the plant, and it withered.

8. സൂര്യന് ഉദിച്ചപ്പോള് ദൈവം അത്യഷ്ണമുള്ളോരു കിഴക്കന് കാറ്റു കല്പിച്ചുവരുത്തി; വെയില് യോനയുടെ തലയില് കൊള്ളുകയാല് അവന് ക്ഷീണിച്ചു മരിച്ചാല് കൊള്ളാം എന്നു ഇച്ഛിച്ചുജീവിച്ചിരിക്കുന്നതിനെക്കാല് മരിക്കുന്നതു എനിക്കു നന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

8. And it happened when the sun rose, that God appointed a scorching east wind; and the sun beat on Jonah's head, so that he fainted; and he begged for his soul to die. And he said, It is better for me to die than to live.

9. ദൈവം യോനയോടുനീ ആവണകൂനിമിത്തം കോപിക്കുന്നതു വിഹിതമോ എന്നു ചോദിച്ചതിന്നു അവന് ഞാന് മരണപര്യന്തം കോപിക്കുന്നതു വിഹിതം തന്നേ എന്നു പറഞ്ഞു.
മത്തായി 26:38, മർക്കൊസ് 14:34

9. And God said to Jonah, Is it right for you to be angry over the plant? And he said, It is right for me to be angry, even to death.

10. അതിന്നു യഹേഅവ നീ അദ്ധ്വനിക്കയോ വളര്ത്തുകയൊ ചെയ്യാതെ ഒരു രാത്രിയില് ഉണ്ടായ്വരികയും ഒരു രാത്രിയില് നശിച്ചുപോകയും ചെയ്തിരിക്കുന്ന ആവണക്കിനെക്കുറിച്ചു നിനക്കു അയ്യോഭാവം തോന്നുന്നുവല്ലോ.

10. Then Jehovah said, You have had pity on the plant for which you did not labor, nor made it grow, which came up in a night and perished in a night;

11. എന്നാല് വലങ്കയ്യും ഇടങ്കയ്യും തമ്മില് തിരിച്ചറിഞ്ഞുകൂടാത്ത ഒരു ല്കഷത്തിരുപതിനായിരത്തില് ചില്വാനം മനുഷ്യരും അനേകം മൃഗങ്ങളുമുള്ള മഹാനഗരമായ നീനെവേയോടു എനിക്കു അയ്യോഭാവം തോന്നരുതോ എന്നു ചോദിച്ചു.

11. and should I not have pity on Nineveh, the great city in which are more than a hundred and twenty thousand persons who cannot discern between the right and the left hand, and many cattle?