1. ഞാന് ക്രിസ്തുവിന്റെ അനുകാരിയായിരിക്കുന്നതുപോലെ നിങ്ങളും എന്റെ അനുകാരികള് ആകുവിന് .

1. PATTERN YOURSELVES after me [follow my example], as I imitate and follow Christ (the Messiah).

2. നിങ്ങള് സകലത്തിലും എന്നെ ഔര്ക്കുംകയും ഞാന് നിങ്ങളെ ഏല്പിച്ച കല്പനകളെ പ്രമാണിക്കയും ചെയ്കയാല് നിങ്ങളെ പുകഴ്ത്തുന്നു.

2. I appreciate and commend you because you always remember me in everything and keep firm possession of the traditions (the substance of my instructions), just as I have [verbally] passed them on to you.

3. എന്നാല് ഏതു പുരുഷന്റെയും തല ക്രിസ്തു, സ്ത്രീയുടെ തല പുരുഷന് , ക്രിസ്തുവിന്റെ തല ദൈവം എന്നു നിങ്ങള് അറിയേണം എന്നു ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
ഉല്പത്തി 3:16

3. But I want you to know and realize that Christ is the Head of every man, the head of a woman is her husband, and the Head of Christ is God.

4. മൂടുപടം ഇട്ടു പ്രാര്ത്ഥിക്കയോ പ്രവചിക്കയോ ചെയ്യുന്ന ഏതു പുരുഷനും തന്റെ തലയെ അപമാനിക്കുന്നു.

4. Any man who prays or prophesies (teaches, refutes, reproves, admonishes, and comforts) with his head covered dishonors his Head (Christ).

5. മൂടുപടമില്ലാതെ പ്രാര്ത്ഥിക്കയോ പ്രവചിക്കയോ ചെയ്യുന്ന ഏതു സ്ത്രീയും തന്റെ തലയെ അപമാനിക്കുന്നു; അതു അവള് ക്ഷൌരം ചെയ്യിച്ചതുപോലെയല്ലോ.

5. And any woman who [publicly] prays or prophesies (teaches, refutes, reproves, admonishes, or comforts) when she is bareheaded dishonors her head (her husband); it is the same as [if her head were] shaved.

6. സ്ത്രീ മൂടുപടമിടുന്നില്ലെങ്കില് മുടി കത്രിച്ചുകളയട്ടെ. കത്രിക്കുന്നതോ ക്ഷൌരം ചെയ്യിക്കുന്നതോ സ്ത്രീക്കു ലജ്ജയെങ്കില് മൂടുപടം ഇട്ടുകൊള്ളട്ടെ.

6. For if a woman will not wear [a head] covering, then she should cut off her hair too; but if it is disgraceful for a woman to have her head shorn or shaven, let her cover [her head].

7. പുരുഷന് ദൈവത്തിന്റെ പ്രതിമയും തേജസ്സും ആകയാല് മൂടുപടം ഇടേണ്ടതല്ല. സ്ത്രീയോ പുരുഷന്റെ തേജസ്സ് ആകുന്നു.
ഉല്പത്തി 1:27, ഉല്പത്തി 5:1, ഉല്പത്തി 9:6

7. For a man ought not to wear anything on his head [in church], for he is the image and [reflected] glory of God [his function of government reflects the majesty of the divine Rule]; but woman is [the expression of] man's glory (majesty, preeminence). [Gen. 1:26.]

8. പുരുഷന് സ്ത്രീയില്നിന്നല്ലല്ലോ സ്ത്രീ പുരുഷനില്നിന്നത്രേ ഉണ്ടായതു.
ഉല്പത്തി 2:21-23

8. For man was not [created] from woman, but woman from man; [Gen. 2:21-23.]

9. പുരുഷന് സ്ത്രീക്കായിട്ടല്ല സ്ത്രീ പുരുഷന്നായിട്ടല്ലോ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതു.
ഉല്പത്തി 2:18

9. Neither was man created on account of or for the benefit of woman, but woman on account of and for the benefit of man. [Gen. 2:18.]

10. ആകയാല് സ്ത്രീക്കു ദൂതന്മാര് നിമിത്തം തലമേല് അധീനതാലക്ഷ്യം ഉണ്ടായിരിക്കേണം.

10. Therefore she should [be subject to his authority and should] have a covering on her head [as a token, a symbol, of her submission to authority, that she may show reverence as do] the angels [and not displease them].

11. എന്നാല് കര്ത്താവില് പുരുഷനെ കൂടാതെ സ്ത്രീയുമില്ല സ്ത്രീയെ കൂടാതെ പുരുഷനുമില്ല.

11. Nevertheless, in [the plan of] the Lord and from His point of view woman is not apart from and independent of man, nor is man aloof from and independent of woman;

12. സ്ത്രീ പുരുഷനില്നിന്നു ഉണ്ടായതുപോലെ പുരുഷനും സ്ത്രീ മുഖാന്തരം ഉളവാകുന്നു; എന്നാല് സകലത്തിന്നും ദൈവം കാരണഭൂതന് .

12. For as woman was made from man, even so man is also born of woman; and all [whether male or female go forth] from God [as their Author].

13. നിങ്ങള് തന്നേ വിധിപ്പിന് ; സ്ത്രീ മൂടുപടം ഇടാതെ ദൈവത്തോടു പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നതു യോഗ്യമോ?

13. Consider for yourselves; is it proper and decent [according to your customs] for a woman to offer prayer to God [publicly] with her head uncovered?

14. പുരുഷന് മുടി നീട്ടിയാല് അതു അവന്നു അപമാനം എന്നും

14. Does not the native sense of propriety (experience, common sense, reason) itself teach you that for a man to wear long hair is a dishonor [humiliating and degrading] to him,

15. സ്ത്രീ മുടി നീട്ടിയാലോ അതു മൂടുപടത്തിന്നു പകരം നല്കിയിരിക്കകൊണ്ടു അവള്ക്കു മാനം ആകുന്നു എന്നും പ്രകൃതി തന്നേ നിങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കുന്നില്ലയോ?

15. But if a woman has long hair, it is her ornament and glory? For her hair is given to her for a covering.

16. ഒരുത്തന് തര്ക്കിപ്പാന് ഭാവിച്ചാല് അങ്ങനെയുള്ള മര്യ്യാദ ഞങ്ങള്ക്കില്ല ദൈവസഭകള്ക്കുമില്ല എന്നു ഔര്ക്കട്ടെ.

16. Now if anyone is disposed to be argumentative and contentious about this, we hold to and recognize no other custom [in worship] than this, nor do the churches of God generally.

17. ഇനി ആജ്ഞാപിപ്പാന് പോകുന്നതില് ഞാന് നിങ്ങളെ പുകഴ്ത്തുന്നില്ല; നിങ്ങള് കൂടിവരുന്നതിനാല് നന്മെക്കല്ല തിന്മെക്കത്രെ ഇടയാകുന്നതു.

17. But in what I instruct [you] next I do not commend [you], because when you meet together, it is not for the better but for the worse.

18. ഒന്നാമതു നിങ്ങള് സഭകൂടുമ്പോള് നിങ്ങളുടെ ഇടയില് ഭിന്നത ഉണ്ടെന്നു ഞാന് കേള്ക്കുന്നു; ഏതാനും വിശ്വസിക്കയും ചെയ്യുന്നു.

18. For in the first place, when you assemble as a congregation, I hear that there are cliques (divisions and factions) among you; and I in part believe it,

19. നിങ്ങളില് കൊള്ളാകുന്നവര് വെളിവാകേണ്ടതിന്നു നിങ്ങളുടെ ഇടയില് ഭിന്നപക്ഷങ്ങളും ഉണ്ടാകേണ്ടതു.
ആവർത്തനം 13:3

19. For doubtless there have to be factions or parties among you in order that they who are genuine and of approved fitness may become evident and plainly recognized among you.

20. നിങ്ങള് കൂടിവരുമ്പോള് കര്ത്താവിന്റെ അത്താഴമല്ല കഴിക്കുന്നതു.

20. So when you gather for your meetings, it is not the supper instituted by the Lord that you eat,

21. ഭക്ഷണം കഴിക്കയില് ഔരോരുത്തന് താന്താന്റെ അത്താഴം മുമ്പെ കഴിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ഒരുവന് വിശന്നും മറ്റൊരുവന് ലഹരിപിടിച്ചും ഇരിക്കുന്നു.

21. For in eating each one [hurries] to get his own supper first [not waiting for the poor], and one goes hungry while another gets drunk.

22. തിന്നുവാനും കുടിപ്പാനും നിങ്ങള്ക്കു വീടുകള് ഇല്ലയോ? അല്ല, ദൈവത്തിന്റെ സഭയെ നിങ്ങള് തുച്ഛീകരിച്ചു, ഇല്ലാത്തവരെ ലജ്ജിപ്പിക്കുന്നുവോ? നിങ്ങളോടു എന്തു പറയേണ്ടു? നിങ്ങളെ പുകഴ്ത്തുകയോ? ഇതില് ഞാന് നിങ്ങളെ പുകഴ്ത്തുന്നില്ല.

22. What! Do you have no houses in which to eat and drink? Or do you despise the church of God and mean to show contempt for it, while you humiliate those who are poor (have no homes and have brought no food)? What shall I say to you? Shall I commend you in this? No, [most certainly] I will not!

23. ഞാന് കര്ത്താവിങ്കല് നിന്നു പ്രാപിക്കയും നിങ്ങള്ക്കു ഏല്പിക്കയും ചെയ്തതു എന്തെന്നാല്കര്ത്താവായ യേശുവിനെ കാണിച്ചുകൊടുത്ത രാത്രിയില് അവന് അപ്പം എടുത്തു സ്തോത്രം ചൊല്ലി നുറുക്കി

23. For I received from the Lord Himself that which I passed on to you [it was given to me personally], that the Lord Jesus on the night when He was treacherously delivered up and while His betrayal was in progress took bread,

24. ഇതു നിങ്ങള്ക്കു വേണ്ടിയുള്ള എന്റെ ശരീരം; എന്റെ ഔര്മ്മെക്കായി ഇതു ചെയ്വിന് എന്നു പറഞ്ഞു.

24. And when He had given thanks, He broke [it] and said, Take, eat. This is My body, which is broken for you. Do this to call Me [affectionately] to remembrance.

25. അവ്വണ്ണം തന്നേ അത്താഴം കഴിഞ്ഞശേഷം അവന് പാനപാത്രവും എടുത്തു; ഈ പാനപാത്രം എന്റെ രക്തത്തില് പുതിയനിയമം ആകുന്നു; ഇതു കുടിക്കുമ്പോഴൊക്കെയും എന്റെ ഔര്മ്മെക്കായി ചെയ്വിന് എന്നു പറഞ്ഞു.
പുറപ്പാടു് 24:8, യിരേമ്യാവു 31:31, യിരേമ്യാവു 32:40, സെഖർയ്യാവു 9:11

25. Similarly when supper was ended, He took the cup also, saying, This cup is the new covenant [ratified and established] in My blood. Do this, as often as you drink [it], to call Me [affectionately] to remembrance.

26. അങ്ങനെ നിങ്ങള് ഈ അപ്പം തിന്നുകയും പാനപാത്രം കുടിക്കയും ചെയ്യുമ്പോഴൊക്കെയും കര്ത്താവു വരുവോളം അവന്റെ മരണത്തെ പ്രസ്താവിക്കുന്നു.

26. For every time you eat this bread and drink this cup, you are representing and signifying and proclaiming the fact of the Lord's death until He comes [again].

27. അതുകൊണ്ടു അയോഗ്യമായി അപ്പം തിന്നുകയോ കര്ത്താവിന്റെ പാനപാത്രം കുടിക്കയോ ചെയ്യുന്നവന് എല്ലാം കര്ത്താവിന്റെ ശരീരവും രക്തവും സംബന്ധിച്ചു കുറ്റക്കാരന് ആകും.

27. So then whoever eats the bread or drinks the cup of the Lord in a way that is unworthy [of Him] will be guilty of [profaning and sinning against] the body and blood of the Lord.

28. മനുഷ്യന് തന്നെത്താന് ശോധന ചെയ്തിട്ടുവേണം ഈ അപ്പം തിന്നുകയും പാനപാത്രത്തില്നിന്നു കുടിക്കയും ചെയ്വാന് .

28. Let a man [thoroughly] examine himself, and [only when he has done] so should he eat of the bread and drink of the cup.

29. തിന്നുകയും കുടിക്കയും ചെയ്യുന്നവന് ശരീരത്തെ വിവേചിക്കാഞ്ഞാല് തനിക്കു ശിക്ഷാവിധി തിന്നുകയും കുടിക്കയും ചെയ്യുന്നു.

29. For anyone who eats and drinks without discriminating and recognizing with due appreciation that [it is Christ's] body, eats and drinks a sentence (a verdict of judgment) upon himself.

30. ഇതുഹേതുവായി നിങ്ങളില് പലരും ബലഹീനരും രോഗികളും ആകുന്നു; അനേകരും നിദ്രകൊള്ളുന്നു.

30. That [careless and unworthy participation] is the reason many of you are weak and sickly, and quite enough of you have fallen into the sleep of death.

31. നാം നമ്മെത്തന്നേ വിധിച്ചാല് വിധിക്കപ്പെടുകയില്ല.

31. For if we searchingly examined ourselves [detecting our shortcomings and recognizing our own condition], we should not be judged and penalty decreed [by the divine judgment].

32. വിധിക്കപ്പെടുന്നു എങ്കിലോ നാം ലോകത്തോടുകൂടെ ശിക്ഷാവിധിയില് അകപ്പെടാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു കര്ത്താവു നമ്മെ ബാലശിക്ഷ കഴിക്കയാകുന്നു.

32. But when we [fall short and] are judged by the Lord, we are disciplined and chastened, so that we may not [finally] be condemned [to eternal punishment along] with the world.

33. ആകയാല് സഹോദരന്മാരേ, നിങ്ങള് ഭക്ഷണം കഴിപ്പാന് കൂടുമ്പോള് അന്യോന്യം കാത്തിരിപ്പിന് .

33. So then, my brothers, when you gather together to eat [the Lord's Supper], wait for one another.

34. വല്ലവന്നും വിശക്കുന്നു എങ്കില് നിങ്ങള് ഒരുമിച്ചു കൂടുന്നതു ന്യായവിധിക്കു ഹേതുവാകാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു അവന് വീട്ടില്വെച്ചു ഭക്ഷണം കഴിക്കട്ടെ. ശേഷം കാര്യ്യങ്ങളെ ഞാന് വന്നിട്ടു ക്രമപ്പെടുത്തും.

34. If anyone is hungry, let him eat at home, lest you come together to bring judgment [on yourselves]. About the other matters, I will give you directions [personally] when I come.