1. ദാവീദ് നോബില് പുരോഹിതനായ അഹീമേലെക്കിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു; അഹീമേലെക് ദാവീദിനെ സംഭ്രമത്തോടെ എതിരേറ്റു അവനോടുആരും കൂടെ ഇല്ലാതെ തനിച്ചുവരുന്നതു എന്തു എന്നു ചോദിച്ചു.

1. Then David came to Nob to Ahimelech, the priest, and Ahimelech was afraid at the meeting of David and said unto him, Why [art] thou alone, and no one with thee?

2. ദാവീദ് പുരോഹിതനായ അഹീമേലെക്കിനോടുരാജാവു എന്നെ ഒരു കാര്യം ഏല്പിച്ചുഞാന് നിന്നെ അയക്കുന്നതും നിന്നോടു കല്പിക്കുന്നതുമായ കാര്യം ഒന്നും ആരും അറിയരുതു എന്നു കല്പിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്റെ ബാല്യക്കാര് ഇന്ന സ്ഥലത്തു വരേണമെന്നു ഞാന് ചട്ടം കെട്ടിയിരിക്കുന്നു.

2. And David said unto Ahimelech, the priest, The king has commanded me a business and has said unto me, Let no one know anything of this business about which I send thee and what I have commanded thee, and I have appointed [my] servants to a certain place.

3. ആകയാല് നിന്റെ കൈവശം വല്ലതും ഉണ്ടോ? ഒരഞ്ചപ്പം അല്ലെങ്കില് തല്ക്കാലം കൈവശമുള്ളതെന്തെങ്കിലും എനിക്കു തരേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

3. Now, therefore, what is under thy hand? Give [me] five [loaves of] bread in my hand or what there is present.

4. അതിന്നു പുരോഹിതന് ദാവീദിനോടുവിശുദ്ധമായ അപ്പം അല്ലാതെ സാമാന്യമായതു കൈവശം ഇല്ല; ബാല്യക്കാര് സ്ത്രീകളോടു അകന്നിരിക്കുന്നു എങ്കില് തരാമെന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

4. And the priest answered David and said, [There is] no common bread under my hand; there is only sacred bread, which I will give thee if the young men have kept themselves at least from women.

5. ദാവീദ് പുരോഹിതനോടുഈ മൂന്നു ദിവസമായി സ്ത്രീകള് ഞങ്ങളോടു അകന്നിരിക്കുന്നു. ഇതു ഒരു സാമാന്യയാത്ര എങ്കിലും ഞാന് പുറപ്പെടുമ്പേള് തന്നേ ബാല്യക്കാരുടെ യാത്രക്കോപ്പുകള് ശുദ്ധമായിരുന്നു; ഇന്നോ അവരുടെ കോപ്പുകള് എത്ര അധികം ശുദ്ധമായിരിക്കും എന്നു പറഞ്ഞു.

5. And David answered the priest and said unto him, Of a truth women [have been] kept from us since yesterday and the day before yesterday since I came out, and the vessels of the young men were holy although the way is profane; how much more that today it shall be sanctified with the vessels.

6. അങ്ങനെ പുരോഹിതന് അവന്നു വിശുദ്ധമായ അപ്പം കൊടുത്തു; അപ്പം മാറ്റുന്ന ദിവസം ചൂടുള്ള അപ്പം വെക്കേണ്ടതിന്നു യഹോവയുടെ സന്നിധിയില് നിന്നു നീക്കിയ കാഴ്ചയപ്പം അല്ലാതെ അവിടെ വേറെ അപ്പം ഇല്ലായിരുന്നു.
മത്തായി 12:4, മർക്കൊസ് 2:20, ലൂക്കോസ് 6:4

6. So the priest gave him the sacred bread, for there was no bread there but the showbread that had been taken from before the LORD to put hot bread in the day when it was taken away.

7. എന്നാല് അന്നു ശൌലിന്റെ ഭൃത്യന്മാരില് ദോവേഗ് എന്നു പേരുള്ള ഒരു എദോമ്യനെ അവിടെ യഹോവയുടെ സന്നിധിയില് അടെച്ചിട്ടിരുന്നു; അവന് ശൌലിന്റെ ഇടയന്മാര്ക്കും പ്രമാണി ആയിരുന്നു.

7. Now a certain man of the servants of Saul [was] there that day, fulfilling [a vow] before the LORD, and his name [was] Doeg, an Edomite, the principal of the pastors of Saul.

8. ദാവീദ് അഹീമേലെക്കിനോടുഇവിടെ നിന്റെ കൈവശം കുന്തമോ വാളോ ഉണ്ടോ? രാജാവിന്റെ കാര്യം തിടുക്കമായിരുന്നതുകൊണ്ടു ഞാന് എന്റെ വാളും ആയുധങ്ങളും കൊണ്ടുപോന്നില്ല, എന്നു പറഞ്ഞു.

8. And David said unto Ahimelech, And is there not here under thy hand a spear or a sword? For I have neither brought my sword nor my weapons with me because the king's business required haste.

9. അപ്പോള് പുരോഹിതന് ഏലാ താഴ്വരയില്വെച്ചു നീ കൊന്ന ഫെലിസ്ത്യനായ ഗൊല്യാത്തിന്റെ വാള് ഏഫോദിന്റെ പുറകില് ഒരു ശീലയില് പൊതിഞ്ഞു വെച്ചിരിക്കുന്നു; അതു വേണമെങ്കില് എടുത്തുകൊള്ക; അതല്ലാതെ വേറെ ഒന്നുമില്ല എന്നു പറഞ്ഞു. അതിന്നു തുല്യം മറ്റൊന്നുമില്ല; അതു എനിക്കു തരേണം എന്നു ദാവീദ് പറഞ്ഞു.

9. And the priest replied, The sword of Goliath the Philistine, whom thou didst overcome in the valley of Elah, behold, it [is here] wrapped in a veil behind the ephod; if thou wilt take that, take [it], for [there is] none other except that here. And David said, [There is] none like that; give it to me.

10. പിന്നെ ദാവീദ് പുറപ്പെട്ടു അന്നു തന്നേ ശൌലിന്റെ നിമിത്തം ഗത്ത്രാജാവായ ആഖീശിന്റെ അടുക്കല് ഔടിച്ചെന്നു.

10. And David arose and fled that day from the presence of Saul and went to Achish, the king of Gath.

11. എന്നാല് ആഖീശിന്റെ ഭൃത്യന്മാര് അവനോടുഇവന് ദേശത്തിലെ രാജാവായ ദാവീദ് അല്ലയോ? ശൌല് ആയിരത്തെ കൊന്നു ദാവീദോ പതിനായിരത്തെ എന്നു അവര് നൃത്തങ്ങളില് ഗാനപ്രതിഗാനം ചെയ്തതു ഇവനെക്കുറിച്ചല്ലയോ എന്നു പറഞ്ഞു.

11. And the servants of Achish said unto him, [Is] this not David, the king of the land? Did they not sing one to another of him in dances, saying, Saul has slain his thousands and David his ten thousands?

12. ദാവീദ് ഈ വാക്കുകളെ മനസ്സിലാക്കീട്ടു ഗത്ത് രാജാവായ ആഖീശിനെ ഏറ്റവും ഭയപ്പെട്ടു.

12. And David laid up these words in his heart and was sore afraid of Achish, the king of Gath.

13. അവരുടെ മുമ്പാകെ തന്റെ പ്രകൃതി മാറ്റി, അവരുടെ കൈകളില് ഇരിക്കെ ബുദ്ധിഭ്രമം നടിച്ചു വാതിലിന്റെ കതകുകളില് വരെച്ചു താടിമേല് തുപ്പല് ഒലിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

13. And he changed his behaviour before them and feigned himself a fool in their hands and scrabbled on the doors of the gate and let his spittle fall down upon his beard.

14. ആഖീശ് തന്റെ ഭൃത്യന്മാരോടുഈ മനുഷ്യന് ഭ്രാന്തന് എന്നു നിങ്ങള് കാണുന്നില്ലയോ? അവനെ എന്റെ അടുക്കല് കൊണ്ടുവന്നതു എന്തിന്നു?

14. Then Achish said unto his servants, Behold, ye see the man is mad; why [then] have ye brought him to me?

15. എന്റെ മുമ്പാകെ ഭ്രാന്തു കളിപ്പാന് ഇവനെ കൊണ്ടുവരേണ്ടതിന്നു എനിക്കു ഇവിടെ ഭ്രാന്തന്മാര് കുറവുണ്ടോ? എന്റെ അരമനയിലോ ഇവന് വരേണ്ടതു എന്നു പറഞ്ഞു.

15. Have I need of mad men that ye have brought this [fellow] to play the mad man in my presence? Shall this [fellow] come into my house?: