1. അതിന്നു തേമാന്യനായ എലീഫസ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. পরে তৈমনীয় ইলীফস উত্তর করিয়া কহিলেন,

2. നിന്നോടു സംസാരിപ്പാന് തുനിഞ്ഞാല് നീ മുഷിയുമോ? എന്നാല് വാക്കടക്കുവാന് ആര്ക്കും കഴിയും?

2. তোমার সহিত কথা কহিতে চেষ্টা করিলে কি তুমি কাতর হইবে? কিন্তু কথা কহিতে কে নিবৃত্ত হইতে পারে?

3. നീ പലരേയും ഉപദേശിച്ചു തളര്ന്ന കൈകളെ ശക്തീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.

3. দেখ, তুমি অনেককে শিক্ষা দিয়াছ, তুমি দুর্ব্বল হস্ত সবল করিয়াছ।

4. വീഴുന്നവനെ നിന്റെ വാക്കു താങ്ങി കുഴയുന്ന മുഴങ്കാല് നീ ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

4. তোমার বাক্য পতনোম্মুখ লোককে উঠাইয়াছে, তুমি ভগ্ন হাঁটু সবল করিয়াছ।

5. ഇപ്പോള് നിനക്കതു ഭവിച്ചിട്ടു നീ വിഷാദിക്കുന്നു; നിനക്കതു തട്ടീട്ടു നീ ഭ്രമിച്ചുപോകുന്നു.

5. তবু এক্ষণে [দুঃখ] তোমার নিকটে আসিলে তুমি কাতর হইতেছ; তাহা তোমাকে স্পর্শ করিলে তুমি বিহ্বল হইতেছ।

6. നിന്റെ ഭക്തി നിന്റെ ആശ്രയമല്ലയോ? നിന്റെ നടപ്പിന്റെ നിര്മ്മലത നിന്റെ പ്രത്യാശയല്ലയോ?

6. তোমার ঈশ্বরভয় কি তোমার প্রত্যাশা নয়? তোমার পথের সিদ্ধতা কি তোমার আশাভূমি নয়?

7. ഔര്ത്തു നോക്കുകനിര്ദ്ദോഷിയായി നശിച്ചവന് ആര്? നേരുള്ളവര് എവിടെ മുടിഞ്ഞുപോയിട്ടുള്ളു?

7. মনে করিয়া দেখ, কে নির্দ্দোষ হইয়া বিনষ্ট হইয়াছে? কোথায় সরলাচারিগণ উচ্ছিন্ন হইয়াছে?

8. ഞാന് കണ്ടേടത്തോളം അന്യായം ഉഴുതു കഷ്ടത വിതെക്കുന്നവര് അതു തന്നേ കൊയ്യുന്നു.

8. আমি দেখিয়াছি, যাহারা অধর্ম্মরূপ চাষ করে, যাহারা অনিষ্ট-বীজ বপন করে, তাহারা তাহাই কাটে।

9. ദൈവത്തിന്റെ ശ്വാസത്താല് അവര് നശിക്കുന്നു; അവന്റെ കോപത്തിന്റെ ഊത്തിനാല് മുടിഞ്ഞുപോകുന്നു.
2 തെസ്സലൊനീക്യർ 2:8

9. তাহারা ঈশ্বরের ফুৎকারে বিনষ্ট হয়, তাঁহার কোপের নিশ্বাসে সংহার পায়।

10. സിംഹത്തിന്റെ ഗര്ജ്ജനവും കേസരിയുടെ നാദവും ബാലസിംഹങ്ങളുടെ ദന്തങ്ങളും അറ്റുപോയി.

10. সিংহের গর্জ্জন ও মৃগেন্দ্রের হূঙ্কার [রুদ্ধ হয়], তরুণ কেশরিগণের দন্ত ভগ্ন হয়।

11. സിംഹം ഇരയില്ലായ്കയാല് നശിക്കുന്നു; സിംഹിയുടെ കുട്ടികള് ചിതറിപ്പോകുന്നു;

11. ভক্ষ্যের অভাবে পশুরাজ প্রাণত্যাগ করে, সিংহীর শিশুগণ ছিন্নভিন্ন হয়।

12. എന്റെ അടുക്കല് ഒരു ഗൂഢവചനം എത്തി; അതിന്റെ മന്ദസ്വരം എന്റെ ചെവിയില് കടന്നു.

12. আমার কাছে একটী বাক্য গোপনে পৌঁছিল, আমার কর্ণকুহরে তাহার ঈষৎ শব্দ আসিল।

13. മനുഷ്യര്ക്കും ഗാഢനിദ്ര പിടിക്കുന്നേരം രാത്രിദര്ശനങ്ങളാലുള്ള മനോഭാവനകളില് ഭയവും നടുക്കവും എന്നെ പിടിച്ചു.

13. রাত্রিকালীন স্বপ্নদর্শনে যখন ভাবনা জন্মে, মনুষ্য সকল যখন গভীর নিদ্রায় নিমগ্ন হয়,

14. എന്റെ അസ്ഥികള് ഒക്കെയും കുലുങ്ങിപ്പോയി.

14. এমন সময়ে আমার ত্রাস ও কম্প হইল, তাহা আমার অস্থি সকল বিকম্পিত করিল।

15. ഒരാത്മാവു എന്റെ മുഖത്തിന്നെതിരെ കടന്നു എന്റെ ദേഹത്തിന്നു രോമഹര്ഷം ഭവിച്ചു.

15. পরে আমার সম্মুখ দিয়া একটা বাতাস চলিয়া গেল, আমার শরীর রোমাঞ্চিত হইল।

16. ഒരു പ്രതിമ എന്റെ കണ്ണിന്നെതിരെ നിന്നു; എങ്കിലും അതിന്റെ രൂപം ഞാന് തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല; മന്ദമായോരു സ്വരം ഞാന് കേട്ടതെന്തെന്നാല്

16. তাহা দাঁড়াইয়া থাকিল, কিন্তু আমি তাহার আকৃতি নির্ণয় করিতে পারিলাম না; একটী মূর্ত্তি আমার চক্ষুর্গোচর হইল, আমি মৃদু স্বর ও এই বাণী শুনিলাম;

17. മര്ത്യന് ദൈവത്തിലും നീതിമാന് ആകുമോ? നരന് സ്രഷ്ടാവിലും നിര്മ്മലനാകുമോ?

17. “ঈশ্বর অপেক্ষা মর্ত্ত্য কি ধার্ম্মিক হইতে পারে? নিজ নির্ম্মাতা অপেক্ষা মনুষ্য কি শুচি হইতে পারে?

18. ഇതാ, സ്വദാസന്മാരിലും അവന്നു വിശ്വാസമില്ല; തന്റെ ദൂതന്മാരിലും അവന് കുറ്റം ആരോപിക്കുന്നു.

18. দেখ, তিনি আপন দাসগণকেও বিশ্বাস করেন না, আপন দূতগণেতেও ত্রুটির দোষারোপ করেন।

19. പൊടിയില്നിന്നുത്ഭവിച്ചു മണ്പുരകളില് പാര്ത്തു പുഴുപോലെ ചതെഞ്ഞു പോകുന്നവരില് എത്ര അധികം!
2 കൊരിന്ത്യർ 5:1

19. তবে যাহারা মৃণ্ময় গৃহে বাস করে, যাহাদের গৃহের ভিত্তিমূল ধূলাতে স্থাপিত, যাহারা কীটের ন্যায় মর্দ্দিত হয়; তাহারা কি?

20. ഉഷസ്സിന്നും സന്ധ്യെക്കും മദ്ധ്യേ അവര് തകര്ന്നു പോകുന്നു; ആരും ഗണ്യമാക്കാതെ അവര് എന്നേക്കും നശിക്കുന്നു.

20. তাহারা প্রভাত ও সায়ংকালের মধ্যে চূর্ণ হয়; তাহারা চিরতরে বিনষ্ট হয়, কেহ চিন্তা করে না।

21. അവരുടെ കൂടാരക്കയറു അറ്റുപോയിട്ടു അവര് ജ്ഞാനഹീനരായി മരിക്കുന്നില്ലയോ?

21. তাহাদের আন্তরিক রজ্জু কি খোলা যায় না? তাহারা অজ্ঞানাবস্থায় মরিয়া যায়।”