1. മകനേ, വകതിരിവിനെ കാത്തുകൊള്ളേണ്ടതിന്നും നിന്റെ അധരങ്ങള് പരിജ്ഞാനത്തെ പാലിക്കേണ്ടതിന്നും

1. বৎস, আমার প্রজ্ঞায় অবধান কর, আমার বুদ্ধির প্রতি কর্ণপাত কর;

2. ജ്ഞാനത്തെ ശ്രദ്ധിച്ചു എന്റെ ബോധത്തിന്നു ചെവി ചായിക്ക.

2. যেন তুমি পরিণামদর্শিতা রক্ষা কর, যেন তোমার ওষ্ঠাধর জ্ঞানের কথা পালন করে।

3. പരസ്ത്രീയുടെ അധരങ്ങളില്നിന്നു തേന് ഇറ്റിറ്റു വീഴുന്നു; അവളുടെ അണ്ണാക്കു എണ്ണയെക്കാള് മൃദുവാകുന്നു.

3. কেননা পরকীয়া স্ত্রীর ওষ্ঠ হইতে মধু ক্ষরে, তাহার তালু তৈল অপেক্ষাও স্নিগ্ধ;

4. പിന്നത്തേതിലോ അവള് കാഞ്ഞിരംപോലെ കൈപ്പും ഇരുവായ്ത്തലവാള്പോലെ മൂര്ച്ചയും ഉള്ളവള് തന്നേ.

4. কিন্তু তাহার শেষ ফল নাগদানার ন্যায় তিক্ত, দ্বিধার খড়্‌গের ন্যায় তীক্ষ্ণ।

5. അവളുടെ കാലുകള് മരണത്തിലേക്കു ഇറങ്ങിച്ചെല്ലുന്നു; അവളുടെ കാലടികള് പാതാളത്തിലേക്കു ഔടുന്നു.

5. তাহার চরণ মৃত্যুর কাছে নামিয়া যায়, তাহার পাদবিক্ষেপ পাতালে পড়ে।

6. ജീവന്റെ മാര്ഗ്ഗത്തില് അവള് ചെല്ലാതവണ്ണം അവളുടെ പാതകള് അസ്ഥിരമായിരിക്കുന്നു; അവള് അറിയുന്നതുമില്ല.

6. সে জীবনের সমান পথ পায় না, তাহার পথ সকল চঞ্চল; সে কিছু জানে না।

7. ആകയാല് മക്കളേ, എന്റെ വാക്കു കേള്പ്പിന് ; എന്റെ വായിലെ മൊഴികളെ വിട്ടുമാറരുതു.

7. অতএব বৎসগণ, আমার কথা শুন, আমার মুখের বাক্য হইতে বিমুখ হইও না।

8. നിന്റെ വഴിയെ അവളോടു അകറ്റുക; അവളുടെ വീട്ടിന്റെ വാതിലോടു അടുക്കരുതു.

8. তুমি সেই স্ত্রী হইতে আপন পথ দূরে রাখ, তাহার গৃহ-দ্বারের নিকটে যাইও না;

9. നിന്റെ യൌവനശക്തി അന്യന്മാര്ക്കും നിന്റെ ആണ്ടുകള് ക്രൂരന്നും കൊടുക്കരുതു.

9. পাছে তুমি নিজ সম্মান অন্যদিগকে দেও, নিজ বৎসর সকল নির্দ্দয়কে দেও;

10. കണ്ടവര് നിന്റെ സമ്പത്തു തിന്നുകളയരുതു. നിന്റെ പ്രയത്നഫലം വല്ലവന്റെയും വീട്ടില് ആയ്പോകരുതു.

10. পাছে অপর লোকে তোমার ধনে তৃপ্ত হয়, আর তোমার পরিশ্রমের ফল বিজাতীয়ের গৃহে থাকে;

11. നിന്റെ മാംസവും ദേഹവും ക്ഷയിച്ചിട്ടു നീ ഒടുവില് നെടുവീര്പ്പിട്ടുകൊണ്ടു

11. পাছে শেষকালে তুমি অনুশোচনা কর, যখন তোমার মাংস ও শরীর ক্ষয় পায়;

12. അയ്യോ! ഞാന് പ്രബോധനം വെറുക്കയും എന്റെ ഹൃദയം ശാസനയെ നിരസിക്കയും ചെയ്തുവല്ലോ.

12. পাছে বল, ‘হায়, আমি উপদেশ ঘৃণা করিয়াছি, আমার চিত্ত অনুযোগ তুচ্ছ করিয়াছে;

13. എന്റെ ഉപദേഷ്ടാക്കന്മാരുടെ വാക്കു ഞാന് അനുസരിച്ചില്ല; എന്നെ പ്രബോധിപ്പിച്ചവര്ക്കും ഞാന് ചെവികൊടുത്തില്ല.

13. আমি নিজ গুরুদের কথা শুনি নাই, নিজ শিক্ষকদের বাক্যে কর্ণপাত করি নাই;

14. സഭയുടെയും സംഘത്തിന്റെയും മദ്ധ്യേ ഞാന് ഏകദേശം സകലദോഷത്തിലും അകപ്പെട്ടുപോയല്ലോ എന്നിങ്ങനെ പറവാന് സംഗതിവരരുതു.

14. আমি প্রায় সর্ব্বপ্রকার মন্দে পড়িয়াছিলাম সমাজের ও মণ্ডলীর মধ্যে।’

15. നിന്റെ സ്വന്തജലാശയത്തിലെ തണ്ണീരും സ്വന്തകിണറ്റില്നിന്നു ഒഴുകുന്ന വെള്ളവും കുടിക്ക.

15. তুমি নিজ জলাশয়ের জল পান কর, নিজ কূপের স্রোতোজল পান কর।

16. നിന്റെ ഉറവുകള് വെളിയിലേക്കും നിന്റെ നീരൊഴുക്കുകള് വീഥിയിലേക്കും ഒഴുകിപ്പോകേണമോ?

16. তোমার উনুই কি বাহিরে বিস্তারিত হইবে? চকে কি জলস্রোত হইয়া যাইবে?

17. അവ നിനക്കും അന്യന്മാര്ക്കും കൂടെയല്ല നിനക്കു മാത്രമേ ഇരിക്കാവു.

17. উহা কেবল তোমারই হউক, তোমার সহিত অপর লোকের না হউক।

18. നിന്റെ ഉറവു അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കട്ടെ; നിന്റെ യൌവനത്തിലെ ഭാര്യയില് സന്തോഷിച്ചുകൊള്ക.

18. তোমার উনুই ধন্য হউক, তুমি আপন যৌবনের ভার্য্যায় আমোদ কর।

19. കൌതുകമുള്ള പേടമാനും മനോഹരമായ ഇളമാന് പേടയും പോലെ അവളുടെ സ്തനങ്ങള് എല്ലാകാലത്തും നിന്നെ രമിപ്പിക്കട്ടെ; അവളുടെ പ്രേമത്താല് നീ എല്ലായ്പോഴും മത്തനായിരിക്ക.

19. সে প্রেমিকা হরিণী ও কমনীয়া বাতপ্রমীবৎ; তাহারই কুচযুগ দ্বারা তুমি সর্ব্বদা আপ্যায়িত হও, তাহার প্রেমে তুমি সতত মোহিত থাক।

20. മകനേ, നീ പരസ്ത്രീയെ കണ്ടു ഭ്രമിക്കുന്നതും അന്യസ്ത്രീയുടെ മാറിടം തഴുകുന്നതും എന്തു?

20. বৎস, তুমি পরকীয়া স্ত্রীতে কেন মোহিত হইবে? বিজাতীয়ার বক্ষ কেন আলিঙ্গন করিবে?

21. മനുഷ്യന്റെ വഴികള് യഹോവയുടെ ദൃഷ്ടിയില് ഇരിക്കുന്നു; അവന്റെ നടപ്പു ഒക്കെയും അവന് തൂക്കിനോക്കുന്നു.

21. মনুষ্যের পথ ত সদাপ্রভুর দৃষ্টিগোচর; তিনি তাহার সকল পথ সমান করেন।

22. ദുഷ്ടന്റെ അകൃത്യങ്ങള് അവനെ പിടിക്കും; തന്റെ പാപപാശങ്ങളാല് അവന് പിടിപെടും.

22. দুষ্ট নিজ অপরাধসমূহে ধরা পড়ে, সে নিজ পাপ-পাশে বদ্ধ হয়।

23. പ്രബോധനം കേള്ക്കായ്കയാല് അവന് മരിക്കും; മഹാഭോഷത്വത്താല് അവന് വഴിതെറ്റിപ്പോകും.

23. সে উপদেশের অভাবে প্রাণ ত্যাগ করিবে, নিজ অজ্ঞানতার আধিক্যে ভ্রান্ত হইবে।