1. യഹോവേ, ക്രോധത്തോടെ എന്നെ ശിക്ഷിക്കരുതേ. ഉഗ്രനീരസത്തോടെ എന്നെ ദണ്ഡിപ്പിക്കയുമരുതേ.

1. O LORD, rebuke me not in thy wrath: neither chasten me in thy hot displeasure.

2. നിന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് എന്നില് തറെച്ചിരിക്കുന്നു; നിന്റെ കൈ എന്റെ മേല് ഭാരമായിരിക്കുന്നു.

2. For thine arrows stick fast in me, and thy hand presses me sore.

3. നിന്റെ നീരസം ഹേതുവായി എന്റെ ദേഹത്തില് സൌഖ്യമില്ല; എന്റെ പാപം ഹേതുവായി എന്റെ അസ്ഥികളില് സ്വസ്ഥതയുമില്ല.

3. [There is] no soundness in my flesh because of thine anger; neither [is there any] rest in my bones because of my sin.

4. എന്റെ അകൃത്യങ്ങള് എന്റെ തലെക്കുമീതെ കവിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഭാരമുള്ള ചുമടുപോലെ അവ എനിക്കു അതിഘനമായിരിക്കുന്നു.

4. For my iniquities are gone over my head; as a heavy burden they are too heavy for me.

5. എന്റെ ഭോഷത്വംഹേതുവായി എന്റെ വ്രണങ്ങള് ചീഞ്ഞുനാറുന്നു.

5. My wounds stink [and] are corrupt because of my foolishness.

6. ഞാന് കുനിഞ്ഞു ഏറ്റവും കൂനിയിരിക്കുന്നു; ഞാന് ഇടവിടാതെ ദുഃഖിച്ചുനടക്കുന്നു.

6. I am troubled; I am bowed down greatly; I go mourning all the day long.

7. എന്റെ അരയില് വരള്ച നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദേഹത്തില് സൌഖ്യമില്ല.

7. For my loins are filled with a loathsome [disease], and [there is] no soundness in my flesh.

8. ഞാന് ക്ഷീണിച്ചു അത്യന്തം തകര്ന്നിരിക്കുന്നു; എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ ഞരക്കംനിമിത്തം ഞാന് അലറുന്നു. കര്ത്താവേ, എന്റെ ആഗ്രഹം ഒക്കെയും നിന്റെ മുമ്പില് ഇരിക്കുന്നു. എന്റെ ഞരക്കം നിനക്കു മറഞ്ഞിരിക്കുന്നതുമില്ല.

8. I am feeble and sore broken; I roar by reason of the disquietness of my heart.

9. എന്റെ നെഞ്ചിടിക്കുന്നു; ഞാന് വശംകെട്ടിരിക്കുന്നു; എന്റെ കണ്ണിന്റെ വെളിച്ചവും എനിക്കില്ലാതെയായി.

9. Lord, all my desire [is] before thee, and my groaning is not hid from thee.

10. എന്റെ സ്നേഹിതന്മാരും കൂട്ടുകാരും എന്റെ ബാധ കണ്ടു മാറിനിലക്കുന്നു; എന്റെ ചാര്ച്ചക്കാരും അകന്നുനിലക്കുന്നു.

10. My heart pants, my strength fails me; as for the light of my eyes, it also is gone from me.

11. എനിക്കു പ്രാണഹാനി വരുത്തുവാന് നോക്കുന്നവര് കണിവെക്കുന്നു; എനിക്കു അനര്ത്ഥം അന്വേഷിക്കുന്നവര് വേണ്ടാതനം സംസാരിക്കുന്നു; അവര് ഇടവിടാതെ ചതിവു ചിന്തിക്കുന്നു.
ലൂക്കോസ് 23:49

11. My friends and my companions stand aloof from my sore, and my kinsmen stand afar off.

12. എങ്കിലും ഞാന് ചെകിടനെപ്പോലെ കേള്ക്കാതെ ഇരുന്നു; വായ്തുറക്കാതെ ഊമനെപ്പോലെ ആയിരുന്നു.

12. Those that seek after my life lay snares [for me], and those that seek my hurt speak calamities and imagine deceits all the day long.

13. ഞാന് , കേള്ക്കാത്ത മനുഷ്യനെപ്പോലെയും വായില് പ്രതിവാദമില്ലാത്തവനെപ്പോലെയും ആയിരുന്നു.

13. But I, as a deaf [man, that] heard not, and as a dumb man [that] did not open his mouth.

14. യഹോവേ, നിങ്കല് ഞാന് പ്രത്യാശ വെച്ചിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദൈവമായ കര്ത്താവേ, നീ ഉത്തരം അരുളും.

14. Thus I was as a man that does not hear, and in whose mouth [are] no reproofs.

15. അവര് എന്നെച്ചൊല്ലി സന്തോഷിക്കരുതേ എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു; എന്റെ കാല് വഴുതുമ്പോള് അവര് എന്റെ നേരെ വമ്പു പറയുമല്ലോ.

15. For thee, O LORD, do I wait; thou wilt respond, O Lord my God.

16. ഞാന് ഇടറി വീഴുമാറായിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദുഃഖം എപ്പോഴും എന്റെ മുമ്പില് ഇരിക്കുന്നു.

16. For I said, Let them not rejoice over me; let them not magnify [themselves] against me when my foot slips.

17. ഞാന് എന്റെ അകൃത്യത്തെ ഏറ്റുപറയുന്നു; എന്റെ പാപത്തെക്കുറിച്ചു ദുഃഖിക്കുന്നു.

17. For I [am] ready to halt, and my sorrow [is] continually before me.

18. എന്റെ ശത്രുക്കളോ ജീവനും ബലവുമുള്ളവര്. എന്നെ വെറുതെ പകെക്കുന്നവര് പെരുകിയിരിക്കുന്നു.

18. Therefore I will declare my iniquity; I will be sorry for my sin.

19. ഞാന് നന്മ പിന്തുടരുകയാല് അവര് എനിക്കു വിരോധികളായി നന്മെക്കു പകരം തിന്മ ചെയ്യുന്നു.

19. For my enemies [are] alive, [and] they are strong, and those that hate me wrongfully are multiplied;

20. യഹോവേ, എന്നെ കൈവിടരുതേ; എന്റെ ദൈവമേ, എന്നോടകന്നിരിക്കരുതേ.

20. rendering evil for good they are against me because I follow [that which is] good.

21. എന്റെ രക്ഷയാകുന്ന കര്ത്താവേ, എന്റെ സഹായത്തിന്നു വേഗം വരേണമേ.

21. Forsake me not, O LORD; O my God, be not far from me.