1. യഹോവേ, ക്രോധത്തോടെ എന്നെ ശിക്ഷിക്കരുതേ. ഉഗ്രനീരസത്തോടെ എന്നെ ദണ്ഡിപ്പിക്കയുമരുതേ.

1. O lord, rebuke me not in your wrath: neither chasten me in your hot displeasure.

2. നിന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് എന്നില് തറെച്ചിരിക്കുന്നു; നിന്റെ കൈ എന്റെ മേല് ഭാരമായിരിക്കുന്നു.

2. For your arrows stick fast in me, and your hand presses me sore.

3. നിന്റെ നീരസം ഹേതുവായി എന്റെ ദേഹത്തില് സൌഖ്യമില്ല; എന്റെ പാപം ഹേതുവായി എന്റെ അസ്ഥികളില് സ്വസ്ഥതയുമില്ല.

3. There is no soundness in my flesh because of your anger; neither is there any rest in my bones because of my sin.

4. എന്റെ അകൃത്യങ്ങള് എന്റെ തലെക്കുമീതെ കവിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഭാരമുള്ള ചുമടുപോലെ അവ എനിക്കു അതിഘനമായിരിക്കുന്നു.

4. For my iniquities are gone over my head: as an heavy burden they are too heavy for me.

5. എന്റെ ഭോഷത്വംഹേതുവായി എന്റെ വ്രണങ്ങള് ചീഞ്ഞുനാറുന്നു.

5. My wounds stink and are corrupt because of my foolishness.

6. ഞാന് കുനിഞ്ഞു ഏറ്റവും കൂനിയിരിക്കുന്നു; ഞാന് ഇടവിടാതെ ദുഃഖിച്ചുനടക്കുന്നു.

6. I am troubled; I am bowed down greatly; I go mourning all the day long.

7. എന്റെ അരയില് വരള്ച നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദേഹത്തില് സൌഖ്യമില്ല.

7. For my loins are filled with a loathsome disease: and there is no soundness in my flesh.

8. ഞാന് ക്ഷീണിച്ചു അത്യന്തം തകര്ന്നിരിക്കുന്നു; എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ ഞരക്കംനിമിത്തം ഞാന് അലറുന്നു. കര്ത്താവേ, എന്റെ ആഗ്രഹം ഒക്കെയും നിന്റെ മുമ്പില് ഇരിക്കുന്നു. എന്റെ ഞരക്കം നിനക്കു മറഞ്ഞിരിക്കുന്നതുമില്ല.

8. I am feeble and sore broken: I have roared by reason of the disquietness of my heart.

9. എന്റെ നെഞ്ചിടിക്കുന്നു; ഞാന് വശംകെട്ടിരിക്കുന്നു; എന്റെ കണ്ണിന്റെ വെളിച്ചവും എനിക്കില്ലാതെയായി.

9. Lord, all my desire is before you; and my groaning is not hid from you.

10. എന്റെ സ്നേഹിതന്മാരും കൂട്ടുകാരും എന്റെ ബാധ കണ്ടു മാറിനിലക്കുന്നു; എന്റെ ചാര്ച്ചക്കാരും അകന്നുനിലക്കുന്നു.

10. My heart pants, my strength fails me: as for the light of my eyes, it also is gone from me.

11. എനിക്കു പ്രാണഹാനി വരുത്തുവാന് നോക്കുന്നവര് കണിവെക്കുന്നു; എനിക്കു അനര്ത്ഥം അന്വേഷിക്കുന്നവര് വേണ്ടാതനം സംസാരിക്കുന്നു; അവര് ഇടവിടാതെ ചതിവു ചിന്തിക്കുന്നു.
ലൂക്കോസ് 23:49

11. My lovers and my friends stand aloof from my sore; and my kinsmen stand afar off.

12. എങ്കിലും ഞാന് ചെകിടനെപ്പോലെ കേള്ക്കാതെ ഇരുന്നു; വായ്തുറക്കാതെ ഊമനെപ്പോലെ ആയിരുന്നു.

12. They also that seek after my life lay snares for me: and they that seek my hurt speak mischievous things, and imagine deceits all the day long.

13. ഞാന് , കേള്ക്കാത്ത മനുഷ്യനെപ്പോലെയും വായില് പ്രതിവാദമില്ലാത്തവനെപ്പോലെയും ആയിരുന്നു.

13. But I, as a deaf man, heard not; and I was as a dumb man that opens not his mouth.

14. യഹോവേ, നിങ്കല് ഞാന് പ്രത്യാശ വെച്ചിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദൈവമായ കര്ത്താവേ, നീ ഉത്തരം അരുളും.

14. Thus I was as a man that hears not, and in whose mouth are no reproofs.

15. അവര് എന്നെച്ചൊല്ലി സന്തോഷിക്കരുതേ എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു; എന്റെ കാല് വഴുതുമ്പോള് അവര് എന്റെ നേരെ വമ്പു പറയുമല്ലോ.

15. For in you, O LORD, do I hope: you will hear, O Lord my God.

16. ഞാന് ഇടറി വീഴുമാറായിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദുഃഖം എപ്പോഴും എന്റെ മുമ്പില് ഇരിക്കുന്നു.

16. For I said, Hear me, lest otherwise they should rejoice over me: when my foot slips, they magnify themselves against me.

17. ഞാന് എന്റെ അകൃത്യത്തെ ഏറ്റുപറയുന്നു; എന്റെ പാപത്തെക്കുറിച്ചു ദുഃഖിക്കുന്നു.

17. For I am ready to halt, and my sorrow is continually before me.

18. എന്റെ ശത്രുക്കളോ ജീവനും ബലവുമുള്ളവര്. എന്നെ വെറുതെ പകെക്കുന്നവര് പെരുകിയിരിക്കുന്നു.

18. For I will declare my iniquity; I will be sorry for my sin.

19. ഞാന് നന്മ പിന്തുടരുകയാല് അവര് എനിക്കു വിരോധികളായി നന്മെക്കു പകരം തിന്മ ചെയ്യുന്നു.

19. But my enemies are lively, and they are strong: and they that hate me wrongfully are multiplied.

20. യഹോവേ, എന്നെ കൈവിടരുതേ; എന്റെ ദൈവമേ, എന്നോടകന്നിരിക്കരുതേ.

20. They also that render evil for good are my adversaries; because I follow the thing that good is.

21. എന്റെ രക്ഷയാകുന്ന കര്ത്താവേ, എന്റെ സഹായത്തിന്നു വേഗം വരേണമേ.

21. Forsake me not, O LORD: O my God, be not far from me.