1. യഹോവേ, ക്രോധത്തോടെ എന്നെ ശിക്ഷിക്കരുതേ. ഉഗ്രനീരസത്തോടെ എന്നെ ദണ്ഡിപ്പിക്കയുമരുതേ.

1. O LORD, do not rebuke me in your anger, or discipline me in your wrath.

2. നിന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് എന്നില് തറെച്ചിരിക്കുന്നു; നിന്റെ കൈ എന്റെ മേല് ഭാരമായിരിക്കുന്നു.

2. For your arrows have sunk into me, and your hand has come down on me.

3. നിന്റെ നീരസം ഹേതുവായി എന്റെ ദേഹത്തില് സൌഖ്യമില്ല; എന്റെ പാപം ഹേതുവായി എന്റെ അസ്ഥികളില് സ്വസ്ഥതയുമില്ല.

3. There is no soundness in my flesh because of your indignation; there is no health in my bones because of my sin.

4. എന്റെ അകൃത്യങ്ങള് എന്റെ തലെക്കുമീതെ കവിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഭാരമുള്ള ചുമടുപോലെ അവ എനിക്കു അതിഘനമായിരിക്കുന്നു.

4. For my iniquities have gone over my head; they weigh like a burden too heavy for me.

5. എന്റെ ഭോഷത്വംഹേതുവായി എന്റെ വ്രണങ്ങള് ചീഞ്ഞുനാറുന്നു.

5. My wounds grow foul and fester because of my foolishness;

6. ഞാന് കുനിഞ്ഞു ഏറ്റവും കൂനിയിരിക്കുന്നു; ഞാന് ഇടവിടാതെ ദുഃഖിച്ചുനടക്കുന്നു.

6. I am utterly bowed down and prostrate; all day long I go around mourning.

7. എന്റെ അരയില് വരള്ച നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദേഹത്തില് സൌഖ്യമില്ല.

7. For my loins are filled with burning, and there is no soundness in my flesh.

8. ഞാന് ക്ഷീണിച്ചു അത്യന്തം തകര്ന്നിരിക്കുന്നു; എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ ഞരക്കംനിമിത്തം ഞാന് അലറുന്നു. കര്ത്താവേ, എന്റെ ആഗ്രഹം ഒക്കെയും നിന്റെ മുമ്പില് ഇരിക്കുന്നു. എന്റെ ഞരക്കം നിനക്കു മറഞ്ഞിരിക്കുന്നതുമില്ല.

8. I am utterly spent and crushed; I groan because of the tumult of my heart.

9. എന്റെ നെഞ്ചിടിക്കുന്നു; ഞാന് വശംകെട്ടിരിക്കുന്നു; എന്റെ കണ്ണിന്റെ വെളിച്ചവും എനിക്കില്ലാതെയായി.

9. O Lord, all my longing is known to you; my sighing is not hidden from you.

10. എന്റെ സ്നേഹിതന്മാരും കൂട്ടുകാരും എന്റെ ബാധ കണ്ടു മാറിനിലക്കുന്നു; എന്റെ ചാര്ച്ചക്കാരും അകന്നുനിലക്കുന്നു.

10. My heart throbs, my strength fails me; as for the light of my eyes-- it also has gone from me.

11. എനിക്കു പ്രാണഹാനി വരുത്തുവാന് നോക്കുന്നവര് കണിവെക്കുന്നു; എനിക്കു അനര്ത്ഥം അന്വേഷിക്കുന്നവര് വേണ്ടാതനം സംസാരിക്കുന്നു; അവര് ഇടവിടാതെ ചതിവു ചിന്തിക്കുന്നു.
ലൂക്കോസ് 23:49

11. My friends and companions stand aloof from my affliction, and my neighbors stand far off.

12. എങ്കിലും ഞാന് ചെകിടനെപ്പോലെ കേള്ക്കാതെ ഇരുന്നു; വായ്തുറക്കാതെ ഊമനെപ്പോലെ ആയിരുന്നു.

12. Those who seek my life lay their snares; those who seek to hurt me speak of ruin, and meditate treachery all day long.

13. ഞാന് , കേള്ക്കാത്ത മനുഷ്യനെപ്പോലെയും വായില് പ്രതിവാദമില്ലാത്തവനെപ്പോലെയും ആയിരുന്നു.

13. But I am like the deaf, I do not hear; like the mute, who cannot speak.

14. യഹോവേ, നിങ്കല് ഞാന് പ്രത്യാശ വെച്ചിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദൈവമായ കര്ത്താവേ, നീ ഉത്തരം അരുളും.

14. Truly, I am like one who does not hear, and in whose mouth is no retort.

15. അവര് എന്നെച്ചൊല്ലി സന്തോഷിക്കരുതേ എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു; എന്റെ കാല് വഴുതുമ്പോള് അവര് എന്റെ നേരെ വമ്പു പറയുമല്ലോ.

15. But it is for you, O LORD, that I wait; it is you, O Lord my God, who will answer.

16. ഞാന് ഇടറി വീഴുമാറായിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദുഃഖം എപ്പോഴും എന്റെ മുമ്പില് ഇരിക്കുന്നു.

16. For I pray, Only do not let them rejoice over me, those who boast against me when my foot slips.

17. ഞാന് എന്റെ അകൃത്യത്തെ ഏറ്റുപറയുന്നു; എന്റെ പാപത്തെക്കുറിച്ചു ദുഃഖിക്കുന്നു.

17. For I am ready to fall, and my pain is ever with me.

18. എന്റെ ശത്രുക്കളോ ജീവനും ബലവുമുള്ളവര്. എന്നെ വെറുതെ പകെക്കുന്നവര് പെരുകിയിരിക്കുന്നു.

18. I confess my iniquity; I am sorry for my sin.

19. ഞാന് നന്മ പിന്തുടരുകയാല് അവര് എനിക്കു വിരോധികളായി നന്മെക്കു പകരം തിന്മ ചെയ്യുന്നു.

19. Those who are my foes without cause are mighty, and many are those who hate me wrongfully.

20. യഹോവേ, എന്നെ കൈവിടരുതേ; എന്റെ ദൈവമേ, എന്നോടകന്നിരിക്കരുതേ.

20. Those who render me evil for good are my adversaries because I follow after good.

21. എന്റെ രക്ഷയാകുന്ന കര്ത്താവേ, എന്റെ സഹായത്തിന്നു വേഗം വരേണമേ.

21. Do not forsake me, O LORD; O my God, do not be far from me;