1. യഹോവ പിന്നെയും മോശെയോടു അരുളിച്ചെയ്തതു

1. And the LORD spoke to Moses, saying,

2. നീ അഹരോനോടും പുത്രന്മാരോടും എല്ലായിസ്രായേല്മക്കളോടും പറയേണ്ടതു എന്തെന്നാല്യഹോവ കല്പിച്ച കാര്യം ആവിതു

2. Speak to Aaron, and to his sons, and to all the children of Israel, and say to them; This [is] the thing which the LORD hath commanded, saying,

3. യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തില് ആരെങ്കിലും കാളയെയോ ആട്ടിന് കുട്ടിയെയോ കോലാടിനെയോ പാളയത്തില്വെച്ചെങ്കിലും പാളയത്തിന്നു പുറത്തുവെച്ചെങ്കിലും അറുക്കയും

3. Whatever man [there may be] of the house of Israel, that killeth an ox, or lamb, or goat, in the camp, or that killeth [it] outside of the camp,

4. അതിനെ യഹോവയുടെ കൂടാരത്തിന്റെ മുമ്പില് യഹോവേക്കു വഴിപാടായി അര്പ്പിക്കേണ്ടതിന്നു സമാഗമനക്കുടാരത്തിന്റെ വാതില്ക്കല് കൊണ്ടുവരാതിരിക്കയും ചെയ്താല് അതു അവന്നു രക്തപാതകമായി എണ്ണേണം; അവന് രക്തം ചൊരിയിച്ചു; ആ മനുഷ്യനെ അവന്റെ ജനത്തിന്റെ നടുവില്നിന്നു ഛേദിച്ചുകളയേണം.

4. And bringeth it not to the door of the tabernacle of the congregation, to offer an offering to the LORD before the tabernacle of the LORD; blood shall be imputed to that man; he hath shed blood; and that man shall be cut off from among his people:

5. യിസ്രായേല്മക്കള് വെളിന് പ്രദേശത്തുവെച്ചു അര്പ്പിച്ചു വരുന്ന യാഗങ്ങളെ യഹോവേക്കു സമാധാനയാഗങ്ങളായി അര്പ്പിക്കേണ്ടതിന്നു സമാഗമനക്കുടാരത്തിന്റെ വാതില്ക്കല് പുരോഹിതന്റെ അടുക്കല് യഹോവയുടെ സന്നിധിയില് കൊണ്ടുവരേണ്ടതാകുന്നു.

5. To the end that the children of Israel may bring their sacrifices, which they offer in the open field, even that they may bring them to the LORD, to the door of the tabernacle of the congregation, to the priest, and offer them [for] peace offerings to the LORD.

6. പുരോഹിതന് അവയുടെ രക്തം സമാഗമന കൂടാരത്തിന്റെ വാതില്ക്കല് യഹോവയുടെ യാഗപീഠത്തിന്മേല് തളിച്ചു മേദസ്സു യഹോവേക്കു സൌരഭ്യവാസനയായി ദഹിപ്പിക്കേണം.

6. And the priest shall sprinkle the blood upon the altar of the LORD [at] the door of the tabernacle of the congregation, and burn the fat for a sweet savour to the LORD.

7. അവര് പരസംഗമായി പിന്തുടരുന്ന ഭൂതങ്ങള്ക്കു ഇനി തങ്ങളുടെ ബലികള് അര്പ്പിക്കരുതു; ഇതു തലമുറതലമുറയായി അവര്ക്കും എന്നേക്കുമുള്ള ചട്ടം ആയിരിക്കേണം.

7. And they shall no more offer their sacrifices to demons, with which they have committed idolatry. This shall be a statute for ever to them throughout their generations.

8. നീ അവരോടു പറയേണ്ടതു എന്തെന്നാല്യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തിലോ നിങ്ങളുടെ ഇടയില് പാര്ക്കുംന്ന പരദേശികളിലോ ആരെങ്കിലും ഹോമയാഗമോ ഹനനയാഗമോ അര്പ്പിക്കയും

8. And thou shalt say to them, Whatever man [there may be] of the house of Israel, or of the strangers which sojourn among you, that offereth a burnt offering or sacrifice,

9. അതു യഹോവേക്കു അര്പ്പിക്കേണ്ടതിന്നു സമാഗമനക്കുടാരത്തിന്റെ വാതില്ക്കല് കൊണ്ടുവരാതിരിക്കയും ചെയ്താല് അവനെ അവന്റെ ജനത്തില്നിന്നു ഛേദിച്ചുകളയേണം.

9. And bringeth it not to the door of the tabernacle of the congregation, to offer it to the LORD; even that man shall be cut off from among his people.

10. യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തിലോ നിങ്ങളുടെ ഇടയില് പാര്ക്കുംന്ന പരദേശികളിലോ ആരെങ്കിലും വല്ല രക്തവും ഭക്ഷിച്ചാല് രക്തം ഭക്ഷിച്ചവന്റെ നേരെ ഞാന് ദൃഷ്ടിവെച്ചു അവനെ അവന്റെ ജനത്തിന്റെ ഇടയില്നിന്നു ഛേദിച്ചുകളയും.
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 15:20-29

10. And whatever man [there may be] of the house of Israel, or of the strangers that sojourn among you, that eateth any manner of blood; I will even set my face against that soul that eateth blood, and will cut him off from among his people.

11. മാംസത്തിന്റെ ജീവന് രക്തത്തില് അല്ലോ ഇരിക്കുന്നതു; യാഗപീഠത്തിന്മേല് നിങ്ങള്ക്കുവേണ്ടി പ്രായശ്ചിത്തം കഴിപ്പാന് ഞാന് അതു നിങ്ങള്ക്കു തന്നിരിക്കുന്നു; രക്തമല്ലോ ജീവന് മൂലമായി പ്രായശ്ചിത്തം ആകുന്നതു.
എബ്രായർ 9:22

11. For the life of the flesh [is] in the blood: and I have given it to you upon the altar to make an atonement for your souls: for it [is] the blood [that] maketh an atonement for the soul.

12. അതുകൊണ്ടത്രേ നിങ്ങളില് യാതൊരുത്തനും രക്തം ഭക്ഷിക്കരുതു; നിങ്ങളുടെ ഇടയില് പാര്ക്കുംന്ന പരദേശിയും രക്തം ഭക്ഷിക്കരുതു എന്നു ഞാന് യിസ്രായേല് മക്കളോടു കല്പിച്ചതു.

12. Therefore I said to the children of Israel, No soul of you shall eat blood, neither shall any stranger that sojourneth among you eat blood.

13. യിസ്രായേല്മക്കളിലോ നിങ്ങളുടെ ഇടയില് പാര്ക്കുംന്ന പരദേശികളിലോ ആരെങ്കിലും തിന്നാകുന്ന ഒരു മൃഗത്തെയോ പക്ഷിയെയോ വേട്ടയാടി പിടിച്ചാല് അവന് അതിന്റെ രക്തം കളഞ്ഞു മണ്ണിട്ടു മൂടേണം.

13. And whatever man [there may be] of the children of Israel, or of the strangers that sojourn among you, who hunteth and catcheth any beast or fowl that may be eaten; he shall even pour out its blood, and cover it with dust.

14. സകലജഡത്തിന്റെയും ജീവന് അതിന്റെ ജീവാധാരമായ രക്തം തന്നേ. അതുകൊണ്ടത്രേ ഞാന് യിസ്രായേല്മക്കളോടുയാതൊരു ജഡത്തിന്റെ രക്തവും നിങ്ങള് ഭക്ഷിക്കരുതു എന്നു കല്പിച്ചതു; സകലജഡത്തിന്റെയും ജീവന് അതിന്റെ രക്തമല്ലോ; അതു ഭക്ഷിക്കുന്നവനെയെല്ലാം ഛേദിച്ചുകളയേണം.

14. For [it is] the life of all flesh; the blood of it [is] for the life of it: therefore I said to the children of Israel, Ye shall eat the blood of no manner of flesh: for the life of all flesh [is] its blood: whoever eateth it shall be cut off.

15. താനേ ചത്തതിനെയോ പറിച്ചുകീറിപ്പോയതിനെയോ തിന്നുന്നവനൊക്കെയും സ്വദേശിയായാലും പരദേശിയായാലും വസ്ത്രം അലക്കി വെള്ളത്തില് കുളിക്കയും സന്ധ്യവരെ അശുദ്ധനായിരിക്കയും വേണം; പിന്നെ അവന് ശുദ്ധിയുള്ളവനാകും.

15. And every soul that eateth that which died [of itself], or that which was torn [with beasts, whether it is] one of your own country, or a stranger, he shall both wash his clothes, and bathe [himself] in water, and be unclean until the evening: then shall he be clean.

16. വസ്ത്രം അലക്കാതെയും ദേഹം കഴുകാതെയും ഇരുന്നാല് അവന് കുറ്റം വഹിക്കേണം.

16. But if he doth not wash [them], nor bathe his flesh; then he shall bear his iniquity.