1. രാജാവിന്റെ മനസ്സു അബ്ശാലോമിന്റെ നേരെ ചാഞ്ഞിരിക്കുന്നു എന്നു സെരൂയയുടെ മകനായ യോവാബ് അറിഞ്ഞപ്പോള് തെക്കോവയിലേക്കു ആളയച്ചു

1. raaju abshaalomumeeda praanamu pettukoni yunnaadani serooyaa kumaarudaina yovaabu grahinchi

2. അവിടെനിന്നു വിവേകവതിയായ ഒരു സ്ത്രീയെ വരുത്തി അവളോടുമരിച്ചുപോയവനെക്കുറിച്ചു ഏറിയനാളായിട്ടു ദുഃഖിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഭാര്യയുടെ ഭാവത്തില് നീ ദുഃഖംനടിച്ചും ദുഃഖവസ്ത്രം ധരിച്ചും തൈലം പൂശാതെയും

2. tekovanundi yukthigala yoka streeni piluva nampinchi'edchuchunna daanavainattu natinchi duḥkhavastramulu dharinchukoni thailamu poosikonaka bahu kaalamu duḥkhapadina daanivalenundi

3. രാജാവിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു അവനോടു ഇന്നിന്നപ്രകാരം സംസാരിക്കേണം എന്നു പറഞ്ഞു; യോവാബ് വാചകം അവള്ക്കു ഉപദേശിച്ചുകൊടുത്തു.

3. neevu raajunoddhaku vachi yee prakaaramu manavi cheyavalenani daaniki bodhinchenu.

4. ഇങ്ങനെ തെക്കോവക്കാരത്തിയായ സ്ത്രീ രാജാവിനോടു സംസാരിപ്പാന് ചെന്നു സാഷ്ടാംഗം വീണു നമസ്കരിച്ചുരാജാവേ, രക്ഷിക്കേണമേ എന്നു പറഞ്ഞു.

4. kaagaa tekova oori stree raajunoddhakuvachi saagilapadi samaskaaramu chesiraajaa rakshinchu managaa

5. രാജാവു അവളോടുനിനക്കു എന്തുവേണം എന്നു ചോദിച്ചതിന്നു അവള് പറഞ്ഞതുഅടിയന് ഒരു വിധവ ആകുന്നു; ഭര്ത്താവു മരിച്ചുപോയി.

5. raajuneekemi kashtamu vacchenani adigenu. Anduku aamenenu nijamugaa vidhavaraalanu, naa penimiti chanipoyenu;

6. എന്നാല് അടിയന്നു രണ്ടു പുത്രന്മാര് ഉണ്ടായിരുന്നു; അവര് വയലില്വെച്ചു തമ്മില് കലഹിച്ചു; അവരെ പിടിച്ചുമാറ്റുവാന് ആരും ഇല്ലായ്കകൊണ്ടു ഒരുത്തന് മറ്റവനെ അടിച്ചുകൊന്നു.

6. nee daasinaina naaku iddaru kumaarulu undiri, vaaru polamulo penugu laaduchundagaa vidipinchu vaadevadunu lekapoyinanduna vaarilo nokadu rendavavaani kotti champenu.

7. കുലം മുഴുവനും അടിയന്റെ നേരെ എഴുന്നേറ്റുസഹോദരഘാതകനെ ഏല്പിച്ചുതരിക; അവന് കൊന്ന സഹോദരന്റെ ജീവന്നു പകരം അവനെ കൊന്നു അങ്ങനെ അവകാശിയെയും നശിപ്പിക്കട്ടെ എന്നു പറയുന്നു; ഇങ്ങനെ അവര് എന്റെ ഭര്ത്താവിന്നു പേരും സന്തതിയും ഭൂമിയില് വെച്ചേക്കാതെ എനിക്കു ശേഷിച്ചിരിക്കുന്ന കനലും കെടുത്തുകളവാന് ഭാവിക്കുന്നു.

7. kaabatti naa yintivaarandarunu nee daasinaina naameediki lechithana sahodaruni champinavaani appaginchumu; thana sahodaruni praanamu theesinandukai memu vaanini champi hakku daaruni naashanamu chethumanuchunnaaru. eelaaguna vaaru naa penimitiki bhoomimeeda perainanu sheshamainanu lekunda migilina nippuravanu aarpiveyabovu chunnaarani raajuthoo cheppagaa

8. രാജാവു സ്ത്രീയോടുനിന്റെ വീട്ടിലേക്കു പോക; ഞാന് നിന്റെ കാര്യത്തില് കല്പന കൊടുക്കും എന്നു പറഞ്ഞു.

8. raajuneevu nee yintiki pommu, ninnugurinchi aagna itthunani aamethoo cheppenu.

9. ആ തെക്കോവക്കാരത്തി രാജാവിനാടുഎന്റെ യജമാനനായ രാജാവേ, കുറ്റം എന്റെ മേലും എന്റെ പിതൃഭവനത്തിന്മേലും ഇരിക്കട്ടെ; രാജാവിന്നും സിംഹാസനത്തിന്നും കുറ്റമില്ലാതെ ഇരിക്കട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

9. anduku tekova oori streenaa yelinavaadaa raajaa, doshamu naameedanu naathandri intivaari meedanu niluchunugaaka, raajunakunu raaju sinhaa sanamunakunu doshamu thagulakundunugaaka ani raajuthoo anagaa

10. അതിന്നു രാജാവുനിന്നോടു വല്ലതും പറയുന്നവനെ എന്റെ അടുക്കല് കൊണ്ടുവരിക; അവന് പിന്നെ നിന്നെ തൊടുകയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

10. raaju'evadainanu deeninigoorchi ninnemaina aninayedala vaanini naayoddhaku thoodukonirammu; vaadikanu ninnu muttaka yundunani aamethoo cheppenu.

11. രക്തപ്രതികാരകന് അധികം സംഹാരം ചെയ്കയും എന്റെ മകനെ അവര് നശിപ്പിക്കയും ചെയ്യാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു രാജാവു ദൈവമായ യഹോവയെ ഔര്ക്കേണമേ എന്നു അവള് പറഞ്ഞു. അതിന്നു അവന് യഹോവയാണ, നിന്റെ മകന്റെ ഒരു രോമം പോലും നിലത്തു വീഴുകയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 27:34

11. appudu aameraajavaina neevu nee dhevudaina yehovaanu smarinchi hatyaku prathihatya cheyuvaaru naa kumaaruni nashimpajeyakunda ikanu naashanamu cheyuta maanpinchumani manavicheyagaa raajuyehovaa jeevamu thoodu nee kumaaruni thala vendrukalalo okatainanu nela raalakundunanenu.

12. അപ്പോള് ആ സ്ത്രീയജമാനനായ രാജാവിനോടു അടിയന് ഒരു വാക്കു ബോധിപ്പിച്ചുകൊള്ളട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു. പറക എന്നു അവന് പറഞ്ഞു.

12. appudu aa streenaa yelinavaadavagu neethoo inkoka maatacheppukonuta nee daasinagu naaku dayachesi selavimmani manavicheyagaa raajucheppumanenu.

13. ആ സ്ത്രീ പറഞ്ഞതുഇങ്ങനെയുള്ള കാര്യം നീ ദൈവത്തിന്റെ ജനത്തിന്നു വിരോധമായി വിചാരിക്കുന്നതു എന്തു? രാജാവു തന്റെ ഭ്രഷ്ടനെ മടക്കി വരുത്താഞ്ഞതിനാല് ഇപ്പോള് കല്പിച്ച വചനംകൊണ്ടു രാജാവു തന്നേ കുറ്റക്കാരനെന്നു വന്നുവല്ലോ.

13. anduku aa streedhevuni janulainavaariki virodhamugaa nee venduku deenini thalapettiyunnaavu? Raaju aa maata sela vichutachetha thaanu vellagottina thanavaani raaniyyaka thaane doshiyaguchunnaadu.

14. നാം മരിക്കേണ്ടുന്നവരല്ലോനിലത്തു ഒഴിച്ചുകളഞ്ഞതും വീണ്ടും ചേര്ത്തുകൂടാത്തതുമായ വെള്ളംപോലെ ഇരിക്കുന്നു; ദൈവം ജീവനെ എടുത്തുകളയാതെ ഭ്രഷ്ടനായവന് തനിക്കു ഇനിയും ഭ്രഷ്ടനായിരിക്കാതവണ്ണം മാര്ഗ്ഗം ചിന്തിക്കുന്നു.

14. manamandharamunu chanipodumu gadaa, nelanu olikinameedata marala etthaleni neetivale unnaamu; dhevudu praanamutheeyaka thooliveyabadina vaadu thanaku doorasthudu kaakayundutaku saadhanamulu kalpinchuchunnaadu.

15. ഞാന് ഇപ്പോള് യജമാനനായ രാജാവിനെ ഈ കാര്യം ഉണര്ത്തിപ്പാന് വന്നതു ജനം എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുകകൊണ്ടാകുന്നു; അതുകൊണ്ടു ഇപ്പോള് രാജാവിനെ ഉണര്ത്തിക്കട്ടെ. പക്ഷേ രാജാവു അടിയന്റെ അപേക്ഷ പ്രകാരം ചെയ്യുമായിരിക്കും;

15. janulu nannu bhayapettiri ganuka nenu deenini goorchi naa yelinavaadavagu neethoo maatalaada vachithini. Kaabatti nee daasuraalanagu nenuraaju thana daasinagu naa manavi choppuna cheyu nemo

16. രാജാവു കേട്ടു എന്നെയും എന്റെ മകനെയും ഒന്നിച്ചു ദൈവത്തിന്റെ അവകാശത്തില്നിന്നു നശിപ്പിപ്പാന് ഭാവിക്കുന്നവന്റെ കയ്യില്നിന്നു വിടുവിക്കുമല്ലോ എന്നു അടിയന് വിചാരിച്ചു.

16. raaju naa manavi angeekarinchi dhevuni svaasthyamu anubhavimpakunda nannunu naa kumaarunini naashanamu cheyadalachina vaani chethilonundi thana daasinagu nannu vidipinchunemo anukontini.

17. യജമാനനായ രാജാവിന്റെ കല്പന ആശ്വാസമായിരിക്കട്ടെ; ഗുണവും ദോഷവും തിരിച്ചറിവാന് യജമാനനായ രാജാവു ഒരു ദൈവദൂതനെപ്പോലെ ഇരിക്കുന്നു എന്നും അടിയന് വിചാരിച്ചു. അതുകൊണ്ടു നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ നിന്നോടുകൂടെ ഇരിക്കുമാറാകട്ടെ.

17. mariyu nee dhevudaina yehovaa neeku thoodai yunnaadu ganuka naa yelinavaadavunu raajavunagu neevu dhevuni doothavantivaadavai manchi cheddalanniyu vichaarimpa chaaliyunnaavu; kaabatti nee daasinagu nenu naa yelinavaadagu raaju selavichina maata samaadhaanakara magunani anukontinanenu.

18. രാജാവു സ്ത്രീയോടുഞാന് നിന്നോടു ഒരു കാര്യം ചോദിക്കുന്നു; അതു എന്നോടു മറെച്ചുവെക്കരുതു എന്നു പറഞ്ഞു. യജമാനനായ രാജാവു കല്പിച്ചാലും എന്നു സ്ത്രീ പറഞ്ഞു.

18. raajunenu ninnu adugu sangathi nee venthamaatramunu marugu cheyavaddani aa streethoo anagaa aamenaa yelinavaadavagu neevu selavimmanenu.

19. അപ്പോള് രാജാവുഇതിലൊക്കെയും യോവാബിന്റെ കൈ ഇല്ലയോ എന്നു ചോദിച്ചതിന്നു സ്ത്രീ ഉത്തരം പറഞ്ഞതുയജമാനനായ രാജാവേ, നിന്റെ ജീവനാണ, യജമാനനായ രാജാവു അരുളിച്ചെയ്താല് വലത്തോട്ടോ ഇടത്തോട്ടോ ആര്ക്കും മാറിക്കൂടാ; നിന്റെ ഭൃത്യനായ യോവാബ് തന്നേ ആകുന്നു ഇതു അടിയനോടു കല്പിച്ചതു; അവന് തന്നേ ഈ വാചകമൊക്കെയും അടിയന്നു ഉപദേശിച്ചുതന്നതു.

19. anthata raajuyovaabu neeku bodhinchenaa ani aame nadiginanduku aame yitlanenunaa yelinavaadavaina raajaa, nee praanamuthoodu, cheppinadaanini thappaka grahinchutaku naa yelina vaadavunu raajavunagu neevantivaadokadunu ledu; nee sevakudagu yovaabu naaku bodhinchi yee maatalannitini nee daasinagu naaku nerpenu

20. കാര്യത്തിന്റെ രൂപം മാറ്റേണ്ടതിന്നു നിന്റെ ഭൃത്യനായ യോവാബ് ഇതു ചെയ്തിരിക്കുന്നു; എന്നാല് ഭൂമിയിലുള്ളതൊക്കെയും അറിവാന് ഒരു ദൈവദൂതന്റെ ജ്ഞാനത്തിന്നൊത്തവണ്ണം എന്റെ യജമാനന് ജ്ഞാനമുള്ളവനാകുന്നു.

20. sangathini raajuthoo marugu maatalathoo manavi cheyutaku nee sevakudagu yovaabu erpaatu chesenu. ee lokamandu samasthamunu erugutayandu naa yelinavaadavagu neevu dheva doothala gnaanamuvanti gnaanamu galavaadavu.

21. രാജാവു യോവാബിനോടുഞാന് ഈ കാര്യം സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു; അതുകൊണ്ടു നീ ചെന്നു അബ്ശാലോംകുമാരനെ കൊണ്ടുവരിക എന്നു കല്പിച്ചു.

21. appudu raaju yovaabuthoo eelaaguna selavicchenu. aalakinchumu, neevu manavi chesinadaanini nenu oppu konuchunnaanu.

22. യോവാബ് സാഷ്ടാംഗം വീണു നമസ്കരിച്ചു രാജാവിനെ അഭിനന്ദിച്ചുയജമാനനായ രാജാവേ, അടിയന്റെ വാക്കു പോലെ രാജാവു ചെയ്തതുകൊണ്ടു അടിയന്നു തിരുമുമ്പില് കൃപ ലഭിച്ചു എന്നു അടിയന് ഇന്നു അറിയുന്നു എന്നു യോവാബ് പറഞ്ഞു.

22. tharuvaatha¸yauvanudagu abshaalomunu rappimpumani athadu selaviyyagaa yovaabu saashtaanga namaskaaramu chesi raajunu sthuthinchi raajavagu neevu nee daasudanaina naa manavi angeekarinchinanduna naa yelina vaadavagu neevalana nenu anugrahamu nondithinani naaku telisenani cheppi lechi geshoorunaku poyi

23. അങ്ങനെ യോവാബ് പുറപ്പെട്ടു ഗെശൂരില് ചെന്നു അബ്ശാലോമിനെ യെരൂശലേമിലേക്കു കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വന്നു.

23. abshaalomunu yerooshalemunaku thoodukoni vacchenu.

24. എന്നാല് രാജാവുഅവന് തന്റെ വീട്ടിലേക്കു പോകട്ടെ; എന്റെ മുഖം അവന് കാണരുതു എന്നു കല്പിച്ചു. അങ്ങനെ അബ്ശാലോം തന്റെ വീട്ടില് പോയി; രാജാവിന്റെ മുഖം കണ്ടതുമില്ല.

24. ayithe raaju athadu naa darshanamu cheyaka thana intiki povalenani uttharavu cheyagaa abshaalomu raajadarshanamu cheyaka thana intiki poyenu.

25. എന്നാല് എല്ലായിസ്രായേലിലും സൌന്ദര്യംകൊണ്ടു അബ്ശാലോമിനോളം ശ്ളാഘ്യനായ ഒരുത്തനും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല; അടിതൊട്ടു മുടിവരെ അവന്നു ഒരു ഊനവും ഇല്ലായിരുന്നു.

25. ishraayeleeyulandarilo abshaalomantha saundaryamu galavaadu okadunu ledu; arikaalu modalukoni thalavaraku e lopamunu athaniyandu lekapoyenu.

26. അവന് തന്റെ തലമുടി ആണ്ടുതോറും കത്രിപ്പിച്ചുകളയും; അതു തനിക്കു ഭാരമായിരിക്കയാല് അത്രേ കത്രിപ്പിച്ചതു; അവന്റെ തലമുടി കത്രിച്ചാല് രാജതൂക്കത്തിന്നു ഇരുനൂറു ശേക്കെല് കാണും.

26. thana thala vendrukalu bhaaramugaa nunnanduna eteta athadu vaatini katthirinchuchu vacchenu; katthirinchunappudella vaati yetthu raaju thoonikanubatti renduvandala thulamulaayenu.

27. അബ്ശാലോമിന്നു മൂന്നു പുത്രന്മാരും താമാര് എന്നു പേരുള്ള ഒരു മകളും ജനിച്ചിരുന്നു; അവള് സൌന്ദര്യമുള്ള സ്ത്രീ ആയിരുന്നു.

27. abshaalomunaku mugguru kumaarulunu thaamaaru anunoka kumaartheyu puttiri; aame bahu saundaryavathi.

28. രാജാവിന്റെ മുഖം കാണാതെ അബ്ശാലോം രണ്ടു സംവത്സരം മുഴുവനും യെരൂശലേമില് പാര്ത്തു.

28. abshaalomu rendu nindu samvatsaramulu yerooshale mulonundiyu raajadarshanamu cheyaka yundagaa

29. ആകയാല് അബ്ശാലോം യോവാബിനെ രാജാവിന്റെ അടുക്കല് അയക്കേണ്ടതിന്നു അവനെ വിളിപ്പാന് ആളയച്ചു. എന്നാല് അവന് അവന്റെ അടുക്കല് ചെന്നില്ല. രണ്ടാമതു പറഞ്ഞയച്ചിട്ടും അവന് ചെന്നില്ല.

29. yovaabunu raajunoddhaku pampinchutakai abshaalomu athanini piluvanampinappudu yovaabu raanollaka yundenu. Rendavamaaru athani piluva nampinappudu athadu raanollaka pogaa

30. അതുകൊണ്ടു അവന് തന്റെ ഭൃത്യന്മാരോടുഎന്റെ നിലത്തിന്നരികെ യോവാബിന്നു ഒരു നിലം ഉണ്ടല്ലോ; അതില് യവം വിളഞ്ഞുകിടക്കുന്നു; നിങ്ങള് ചെന്നു അതു തീവെച്ചു ചുട്ടുകളവിന് എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ അബ്ശാലോമിന്റെ ഭൃത്യന്മാര് ആ കൃഷി ചുട്ടുകളഞ്ഞു.

30. abshaalomu thana panivaarini pilichiyovaabu polamu naa polamudaggara nunnadhi gadaa, daanilo yavala chelu unnavi; meeru poyi vaatini thagulabettudani vaarithoo cheppenu. Abshaalomu panivaaru aa chelu thagula bettagaa

31. അപ്പോള് യോവാബ് എഴുന്നേറ്റു അബ്ശാലോമിന്റെ വീട്ടില് ചെന്നു അവനോടുനിന്റെ ഭൃത്യന്മാര് എന്റെ കൃഷി ചുട്ടുകളഞ്ഞതു എന്തു എന്നു ചോദിച്ചു.

31. yaavaabu chuchi lechi abshaalomu intiki vachinee panivaaru naa chelu thagulabettiremani adugagaa

32. അബ്ശാലോം യോവാബിനോടുഞാന് ഗെശൂരില്നിന്നു എന്തിന്നു വന്നിരിക്കുന്നു? ഞാന് അവിടെത്തന്നേ പാര്ത്തിരുന്നെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു എന്നു രാജാവിനോടു പറവാന് നിന്നെ അവന്റെ അടുക്കല് അയക്കേണ്ടതിന്നു നീ ഇവിടെ വരേണം എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞയച്ചുവല്ലോ; എനിക്കു ഇപ്പോള് രാജാവിന്റെ മുഖം കാണേണം; എന്നില് കുറ്റം ഉണ്ടെങ്കില് അവന് എന്നെ കൊല്ലട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

32. abshaalomu yovaabuthoo itlanenugeshoorunundi nenu vachina phalamemi? Nenacchatane yunduta melani needvaaraa raajuthoo cheppukonutakai raajunoddhaku ninnu pampavalenani nenu ninnu pilichithini; raajadarshanamu nenu cheyavalenu; naayandu doshamu kanabadinayedala raaju naaku maranashiksha vidhimpavachunu.

33. യോവാബ് രാജാവിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു വസ്തുത അറിയിച്ചു; അവന് അബ്ശാലോമിനെ വിളിപ്പിച്ചു; അവന് രാജാവിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു രാജാവിന്റെ മുമ്പാകെ സാഷ്ടാംഗം വീണു നമസ്കരിച്ചു; രാജാവു അബ്ശാലോമിനെ ചുംബിച്ചു.

33. anthata yovaabu raajunoddhaku vachi aa samaachaaramu telupagaa, raaju abshaalomunu piluvanampinchenu. Athadu raajunoddhaku vachi raajasannidhini saashtaanga namaskaaramu cheyagaa raaju abshaalomunu muddupettukonenu.