1. ഞാന് ക്രിസ്തുവില് സത്യം പറയുന്നു; ഞാന് പറയുന്നതു ഭോഷ്കല്ല.

1. I AM speaking the truth in Christ. I am not lying; my conscience [enlightened and prompted] by the Holy Spirit bearing witness with me

2. എനിക്കു വലിയ ദുഃഖവും ഹൃദയത്തില് ഇടവിടാതെ നോവും ഉണ്ടു എന്നു എന്റെ മനസ്സാക്ഷി എനിക്കു പരിശുദ്ധാത്മാവില് സാക്ഷിയായിരിക്കുന്നു.

2. That I have bitter grief and incessant anguish in my heart.

3. ജഡപ്രകാരം എന്റെ ചാര്ച്ചക്കാരായ എന്റെ സഹോദരന്മാര്ക്കും വേണ്ടി ഞാന് തന്നേ ക്രിസ്തുവിനോടു വേറുവിട്ടു ശാപഗ്രസ്തനാവാന് ഞാന് ആഗ്രഹിക്കാമായിരുന്നു.
പുറപ്പാടു് 32:32

3. For I could wish that I myself were accursed and cut off and banished from Christ for the sake of my brethren and instead of them, my natural kinsmen and my fellow countrymen. [Exod. 32:32.]

4. അവര് യിസ്രായേല്യര്; പുത്രത്വവും തേജസ്സും നിയമങ്ങളും ന്യായപ്രമാണവും ആരാധനയും വാഗ്ദത്തങ്ങളും അവര്ക്കുംള്ളവ;
പുറപ്പാടു് 4:22, ആവർത്തനം 7:6, ആവർത്തനം 14:1-2

4. For they are Israelites, and to them belong God's adoption [as a nation] and the glorious Presence (Shekinah). With them were the special covenants made, to them was the Law given. To them [the temple] worship was revealed and [God's own] promises announced. [Exod. 4:22; Hos. 11:1.]

5. പിതാക്കന്മാരും അവര്ക്കുംള്ളവര് തന്നേ; ജഡപ്രകാരം ക്രിസ്തുവും അവരില്നിന്നല്ലോ ഉത്ഭവിച്ചതു; അവന് സര്വ്വത്തിന്നും മീതെ ദൈവമായി എന്നെന്നേക്കും വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവന് .
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 41:13

5. To them belong the patriarchs, and as far as His natural descent was concerned, from them is the Christ, Who is exalted and supreme over all, God, blessed forever! Amen (so let it be).

6. ആമേന് . ദൈവവചനം വൃഥാവായിപ്പോയി എന്നല്ല; യിസ്രായേലില്നിന്നു ഉത്ഭവിച്ചവര് എല്ലാം യിസ്രായേല്യര് എന്നും
സംഖ്യാപുസ്തകം 23:19

6. However, it is not as though God's Word had failed [coming to nothing]. For it is not everybody who is a descendant of Jacob (Israel) who belongs to [the true] Israel.

7. അബ്രാഹാമിന്റെ സന്തതിയാകയാല് എല്ലാവരും മക്കള് എന്നു വരികയില്ല; “യിസ്ഹാക്കില്നിന്നു ജനിക്കുന്നവര് നിന്റെ സന്തതി എന്നു വിളിക്കപ്പെടും” എന്നേയുള്ളു.
ഉല്പത്തി 21:12

7. And they are not all the children of Abraham because they are by blood his descendants. No, [the promise was] Your descendants will be called and counted through the line of Isaac [though Abraham had an older son]. [Gen. 21:9-12.]

8. അതിന്റെ അര്ത്ഥമോജഡപ്രകാരം ജനിച്ച മക്കള് അല്ല ദൈവത്തിന്റെ മക്കള്; വാഗ്ദത്തപ്രകാരം ജനിച്ച മക്കളെയത്രേ സന്തതി എന്നു എണ്ണുന്നു.

8. That is to say, it is not the children of the body [of Abraham] who are made God's children, but it is the offspring to whom the promise applies that shall be counted [as Abraham's true] descendants.

9. “ഈ സമയത്തേക്കു ഞാന് വരും; അപ്പോള് സാറെക്കു ഒരു മകന് ഉണ്ടാകും” എന്നല്ലോ വാഗ്ദത്തവചനം.
ഉല്പത്തി 18:10, ഉല്പത്തി 18:14

9. For this is what the promise said, About this time [next year] will I return and Sarah shall have a son. [Gen. 18:10.]

10. അത്രയുമല്ല, റിബെക്കയും നമ്മുടെ പിതാവായ യിസ്ഹാക്ക് എന്ന ഏകനാല് ഗര്ഭം ധരിച്ചു,
ഉല്പത്തി 25:21

10. And not only that, but this too: Rebecca conceived [two sons under exactly the same circumstances] by our forefather Isaac,

11. കുട്ടികള ജനിക്കയോ ഗുണമാകട്ടെ ദോഷമാകട്ടെ ഒന്നും പ്രവര്ത്തിക്കയോ ചെയ്യുംമുമ്പേ തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് പ്രകാരമുള്ള ദൈവനിര്ണ്ണയം പ്രവൃത്തികള് നിമിത്തമല്ല വിളിച്ചവന്റെ ഇഷ്ടം നിമിത്തം തന്നേ വരേണ്ടതിന്നു

11. And the children were yet unborn and had so far done nothing either good or evil. Even so, in order further to carry out God's purpose of selection (election, choice), which depends not on works or what men can do, but on Him Who calls [them],

12. “മൂത്തവന് ഇളയവനെ സേവിക്കും” എന്നു അവളോടു അരുളിച്ചെയ്തു.
ഉല്പത്തി 25:23

12. It was said to her that the elder [son] should serve the younger [son]. [Gen. 25:21-23.]

13. “ഞാന് യാക്കോബിനെ സ്നേഹിച്ചു ഏശാവിനെ ദ്വേഷിച്ചിരിക്കുന്നു” എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നുവല്ലോ.
മലാഖി 1:2-3

13. As it is written, Jacob have I loved, but Esau have I hated (held in relative disregard in comparison with My feeling for Jacob). [Mal. 1:2, 3.]

14. ആകയാല് നാം എന്തു പറയേണ്ടു? ദൈവത്തിന്റെ പക്കല് അനീതി ഉണ്ടോ? ഒരു നാളും ഇല്ല.
ആവർത്തനം 32:4

14. What shall we conclude then? Is there injustice upon God's part? Certainly not!

15. “എനിക്കു കരുണ തോന്നേണം എന്നുള്ളവനോടു കരുണ തോന്നുകയും എനിക്കു കനിവു തോന്നേണം എന്നുള്ളവനോടു കനിവു തോന്നുകയും ചെയ്യും” എന്നു അവന് മോശെയോടു അരുളിച്ചെയ്യുന്നു.
പുറപ്പാടു് 33:19

15. For He says to Moses, I will have mercy on whom I will have mercy and I will have compassion (pity) on whom I will have compassion. [Exod. 33:19.]

16. അതുകൊണ്ടു ഇച്ഛിക്കുന്നവനാലുമല്ല, ഔടുന്നവനാലുമല്ല, കരുണ തോന്നുന്ന ദൈവത്താലത്രേ സകലവും സാധിക്കുന്നതു.

16. So then [God's gift] is not a question of human will and human effort, but of God's mercy. [It depends not on one's own willingness nor on his strenuous exertion as in running a race, but on God's having mercy on him.]

17. “ഇതിന്നായിട്ടു തന്നേ ഞാന് നിന്നെ നിര്ത്തിയിരിക്കുന്നതു; നിന്നില് എന്റെ ശക്തി കാണിക്കേണ്ടതിന്നും എന്റെ നാമം സര്വ്വഭൂമിയിലും പ്രസ്താവിക്കപ്പെടേണ്ടതിന്നും തന്നേ” എന്നു തിരുവെഴുത്തില് ഫറവോനോടു അരുളിച്ചെയ്യുന്നു.

17. For the Scripture says to Pharaoh, I have raised you up for this very purpose of displaying My power in [dealing with] you, so that My name may be proclaimed the whole world over.

18. അങ്ങനെ തനിക്കു മനസ്സുള്ളവനോടു അവന്നു കരുണ തോന്നുന്നു; തനിക്കു മനസ്സുള്ളവരെ അവന് കഠിനനാക്കുന്നു.
പുറപ്പാടു് 4:21, പുറപ്പാടു് 7:3, പുറപ്പാടു് 9:12, പുറപ്പാടു് 14:4, പുറപ്പാടു് 14:17

18. So then He has mercy on whomever He wills (chooses) and He hardens (makes stubborn and unyielding the heart of) whomever He wills.

19. ആകയാല് അവന് പിന്നെ കുറ്റം പറയുന്നതു എന്തു? ആര് അവന്റെ ഇഷ്ടത്തോടു എതിര്ത്തു നിലക്കുന്നു എന്നു നീ എന്നോടു ചോദിക്കും.

19. You will say to me, Why then does He still find fault and blame us [for sinning]? For who can resist and withstand His will?

20. അയ്യോ, മനുഷ്യാ, ദൈവത്തൊടു പ്രത്യുത്തരം പറയുന്ന നീ ആര്? മനഞ്ഞിരിക്കുന്നതു മനഞ്ഞവനോടുനീ എന്നെ ഇങ്ങനെ ചമെച്ചതു എന്തു എന്നു ചോദിക്കുമോ? അല്ല, കുശവന്നു അതേ പിണ്ഡത്തില്നിന്നു ഒരു പാത്രം മാനത്തിന്നും മറ്റൊരു പാത്രം അപമാനത്തിന്നും ഉണ്ടാക്കുവാന് മണ്ണിന്മേല് അധികാരം ഇല്ലയോ?
യെശയ്യാ 29:16, യെശയ്യാ 45:9

20. But who are you, a mere man, to criticize and contradict and answer back to God? Will what is formed say to him that formed it, Why have you made me thus? [Isa. 29:16; 45:9.]

21. എന്നാല് ദൈവം തന്റെ കോപം കാണിപ്പാനും ശക്തി വെളിപ്പെടുത്തുവാനും യെഹൂദന്മാരില്നിന്നു മാത്രമല്ല
യിരേമ്യാവു 18:6, യെശയ്യാ 29:16, യെശയ്യാ 45:9

21. Has the potter no right over the clay, to make out of the same mass (lump) one vessel for beauty and distinction and honorable use, and another for menial or ignoble and dishonorable use?

22. ജാതികളില്നിന്നും വിളിച്ചു തേജസ്സിന്നായി മുന്നൊരുക്കിയ കരുണാപാത്രങ്ങളായ നമ്മില്
യെശയ്യാ 54:16, യിരേമ്യാവു 50:25

22. What if God, although fully intending to show [the awfulness of] His wrath and to make known His power and authority, has tolerated with much patience the vessels (objects) of [His] anger which are ripe for destruction? [Prov. 16:4.]

23. തന്റെ തേജസ്സിന്റെ ധനം വെളിപ്പെടുത്തുവാനും ഇച്ഛിച്ചിട്ടു നാശയോഗ്യമായ കോപപാത്രങ്ങളെ വളരെ ദീര്ഘക്ഷമയോടെ സഹിച്ചു എങ്കില് എന്തു?

23. And [what if] He thus purposes to make known and show the wealth of His glory in [dealing with] the vessels (objects) of His mercy which He has prepared beforehand for glory,

24. “എന്റെ ജനമല്ലാത്തവരെ എന്റെ ജനം എന്നും പ്രിയയല്ലാത്തവളെ പ്രിയ എന്നും ഞാന് വിളിക്കും..

24. Even including ourselves whom He has called, not only from among the Jews but also from among the Gentiles (heathen)?

25. നിങ്ങള് എന്റെ ജനമല്ല എന്നു അവരോടു പറഞ്ഞ ഇടത്തില് അവര് ജീവനുള്ള ദൈവത്തിന്റെ മക്കള് എന്നു വിളിക്കപ്പെടും”
ഹോശേയ 2:23

25. Just as He says in Hosea, Those who were not My people I will call My people, and her who was not beloved [I will call] My beloved. [Hos. 2:23.]

26. എന്നു ഹോശേയാപുസ്തകത്തിലും അരുളിച്ചെയ്യുന്നുവല്ലോ. യെശയ്യാവോ യിസ്രായേലിനെക്കുറിച്ചു
ഹോശേയ 1:10

26. And it shall be that in the very place where it was said to them, You are not My people, they shall be called sons of the living God. [Hos. 1:10.]

27. “യിസ്രായേല്മക്കളുടെ എണ്ണം കടല്ക്കരയിലെ മണല്പോലെ ആയിരുന്നാലും ശേഷിപ്പത്രേ രക്ഷിക്കപ്പെടൂ. കര്ത്താവു ഭൂമിയില് തന്റെ വചനം നിവര്ത്തിച്ചു ക്ഷണത്തില് തീര്ക്കും” എന്നു വിളിച്ചു പറയുന്നു.
യെശയ്യാ 10:22-23

27. And Isaiah calls out (solemnly cries aloud) over Israel: Though the number of the sons of Israel be like the sand of the sea, only the remnant (a small part of them) will be saved [from perdition, condemnation, judgment]!

28. “സൈന്യങ്ങളുടെ കര്ത്താവു നമുക്കു സന്തതിയെ ശേഷിപ്പിച്ചില്ലെങ്കില് നാം സൊദോമെപ്പോലെ ആകുമായിരുന്നു, ഗൊമോറെക്കു സദൃശമാകുമായിരുന്നു” എന്നു യെശയ്യാ മുമ്പുകൂട്ടി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നുവല്ലോ.
യെശയ്യാ 10:22-23

28. For the Lord will execute His sentence upon the earth [He will conclude and close His account with men completely and without delay], rigorously cutting it short in His justice. [Isa. 10:22, 23.]

29. ആകയാല് നാം എന്തു പറയേണ്ടു? നീതിയെ പിന്തുടരാത്ത ജാതികള് നീതിപ്രാപിച്ചു, വിശ്വാസത്താലുള്ള നീതി തന്നേ.
യെശയ്യാ 1:9

29. It is as Isaiah predicted, If the Lord of hosts had not left us a seed [from which to propagate descendants], we [Israel] would have fared like Sodom and have been made like Gomorrah. [Isa. 1:9.]

30. നീതിയുടെ പ്രമാണം പിന് തുടര്ന്ന യിസ്രായേലോ ആ പ്രമാണത്തിങ്കല് എത്തിയില്ല.

30. What shall we say then? That Gentiles who did not follow after righteousness [who did not seek salvation by right relationship to God] have attained it by faith [a righteousness imputed by God, based on and produced by faith],

31. അതെന്തുകൊണ്ടു? വിശ്വാസത്താലല്ല, പ്രവൃത്തികളാല് അന്വേഷിച്ചതുകൊണ്ടു തന്നേ അവര് ഇടര്ച്ചക്കല്ലിന്മേല് തട്ടി ഇടറി

31. Whereas Israel, though ever in pursuit of a law [for the securing] of righteousness (right standing with God), actually did not succeed in fulfilling the Law. [Isa. 51:1.]

32. “ഇതാ, ഞാന് സീയോനില് ഇടര്ച്ചക്കല്ലും തടങ്ങല് പാറയും വെക്കുന്നു; അവനില് വിശ്വസിക്കുന്നവന് ലജ്ജിച്ചു പോകയില്ല” എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നുവല്ലോ.
യെശയ്യാ 8:14

32. For what reason? Because [they pursued it] not through faith, relying [instead] on the merit of their works [they did not depend on faith but on what they could do]. They have stumbled over the Stumbling Stone. [Isa. 8:14; 28:16.]