1. ഞാന് എന്റെ കണ്ണുമായി ഒരു നിയമം ചെയ്തു; പിന്നെ ഞാന് ഒരു കന്യകയെ നോക്കുന്നതെങ്ങനെ?

1. আমি নিজ চক্ষুর সহিত নিয়ম করিয়াছি; অতএব যুবতীর প্রতি কটাক্ষপাত কেন করিব?

2. എന്നാല് മേലില്നിന്നു ദൈവം നലകുന്ന ഔഹരിയും ഉയരത്തില്നിന്നു സര്വ്വശക്തന് തരുന്ന അവകാശവും എന്തു?

2. ঊর্দ্ধবাসী ঈশ্বর হইতে কি প্রকার ভাগ্যপ্রাপ্তি হয়? উপরিস্থ সর্ব্বশক্তিমান্‌ হইতে কি অধিকার প্রাপ্তি হয়?

3. നീതികെട്ടവന്നു അപായവും ദുഷ്പ്രവൃത്തിക്കാര്ക്കും വിപത്തുമല്ലയോ?

3. তাহা কি অন্যায়কারীর জন্য বিপদ নয়? তাহা কি অধর্ম্মাচারীদের জন্য দুর্গতি নয়?

4. എന്റെ വഴികളെ അവന് കാണുന്നില്ലയോ? എന്റെ കാലടികളെയൊക്കെയും എണ്ണുന്നില്ലയോ?

4. তিনি কি আমার পথ সকল দেখেন না? আমার সকল পাদবিক্ষেপ গণনা করেন না?

5. ഞാന് കപടത്തില് നടന്നുവെങ്കില്, എന്റെ കാല് വഞ്ചനെക്കു ഔടിയെങ്കില് -

5. আমি যদি অলীকতার সহচর হইয়া থাকি, আমার চরণ যদি ছলের পথে দৌড়িয়া থাকে,

6. ദൈവം എന്റെ പരമാര്ത്ഥത അറിയേണ്ടതിന്നു ഒത്ത ത്രാസില് എന്നെ തൂക്കിനോക്കുമാറാകട്ടെ -

6. (তিনি ধর্ম্মনিক্তিতে আমাকে তৌল করুন, ঈশ্বর আমার সিদ্ধতা জ্ঞাত হউন;)

7. എന്റെ കാലടി വഴിവിട്ടു മാറിയെങ്കില്, എന്റെ ഹൃദയം എന്റെ കണ്ണിന്നു പിന്തുടര്ന്നുവെങ്കില്, വല്ല കറയും എന്റെ കൈകൂ പറ്റിയെങ്കില്,

7. আমি যদি বিপথে পাদসঞ্চার করিয়া থাকি, আমার হৃদয় যদি চক্ষুর অনুবর্ত্তী হইয়া থাকে, আমার হস্তে যদি কোন কলঙ্ক লাগিয়া থাকে,

8. ഞാന് വിതെച്ചതു മറ്റൊരുത്തന് തിന്നട്ടെ; എന്റെ സന്തതിക്കു മൂലനാശം ഭവിക്കട്ടെ.

8. তবে আমি বুনিলে অন্যে ফল ভোগ করুক, ও আমার চারা সকল উন্মূলিত হউক।

9. എന്റെ ഹൃദയം ഒരു സ്ത്രീയിങ്കല് ഭ്രമിച്ചുപോയെങ്കില്, കൂട്ടുകാരന്റെ വാതില്ക്കല് ഞാന് പതിയിരുന്നു എങ്കില്,

9. আমার হৃদয় যদি রমণীতে মুগ্ধ হইয়া থাকে, প্রতিবাসীর দ্বারের নিকটে যদি আমি লুকাইয়া থাকি,

10. എന്റെ ഭാര്യ മറ്റൊരുത്തന്നു മാവു പൊടിക്കട്ടെ; അന്യര് അവളുടെ മേല് കുനിയട്ടെ.

10. তবে আমার স্ত্রী পরের জন্য যাঁতা পেষণ করুক, অন্য লোকে তাহাকে ভোগ করুক!

11. അതു മഹാപാതകമല്ലോ, ന്യായാധിപന്മാര് ശിക്ഷിക്കേണ്ടുന്ന കുറ്റമത്രേ;

11. কেননা তাহা জঘন্য কার্য্য, তাহা বিচারকর্ত্তাদের শাসনীয় অপরাধ;

12. അതു നരകപര്യന്തം ദഹിപ്പിക്കുന്ന തീയാകുന്നു; അതു എന്റെ അനുഭവം ഒക്കെയും നിര്മ്മൂലമാക്കും.

12. তাহা সর্ব্বনাশ পর্য্যন্ত গ্রাসকারী অগ্নি, তাহা আমার সর্ব্বস্ব উন্মূলন করিত।

13. എന്റെ ദാസനോ ദാസിയോ എന്നോടു വാദിച്ചിട്ടു ഞാന് അവരുടെ ന്യായം തള്ളിക്കളഞ്ഞെങ്കില്,

13. আমার দাস কি দাসী আমার কাছে অভিযোগ করিলে, যদি তাহাদের বিচারে তাচ্ছল্য করিয়া থাকি,

14. ദൈവം എഴുന്നേലക്കുമ്പോള് ഞാന് എന്തു ചെയ്യും? അവന് സന്ദര്ശിക്കുമ്പോള് ഞാന് എന്തുത്തരം പറയും?

14. তবে ঈশ্বর উঠিলে আমি কি করিব? তিনি তত্ত্ব করিলে তাঁহাকে কি উত্তর দিব?

15. ഗര്ഭത്തില് എന്നെ ഉരുവാക്കിയവനല്ലയോ അവനെയും ഉരുവാക്കിയതു? ഉദരത്തില് ഞങ്ങളെ നിര്മ്മിച്ചതു ഒരുത്തനല്ലയോ?

15. যিনি জরায়ু-মধ্যে আমাকে রচনা করিয়াছেন, তিনিই কি উহাকেও রচনা করেন নাই? একই জন কি আমাদিগকে গর্ভে গঠন করেন নাই?

16. ദരിദ്രന്മാരുടെ ആഗ്രഹം ഞാന് മുടക്കിയെങ്കില്, വിധവയുടെ കണ്ണു ഞാന് ക്ഷീണിപ്പിച്ചെങ്കില്,

16. আমি যদি দরিদ্রদিগকে তাহাদের অভীষ্ট বস্তু হইতে বঞ্চিত করিয়া থাকি, যদি বিধবার নয়ন নিস্তেজ করিয়া থাকি,

17. അനാഥന്നു അംശം കൊടുക്കാതെ ഞാന് തനിച്ചു എന്റെ ആഹാരം കഴിച്ചെങ്കില് -

17. যদি আমার খাদ্য একা খাইয়া থাকি, পিতৃহীন তাহার কিছু খাইতে না পাইয়া থাকে,

18. ബാല്യംമുതല് ഞാന് അപ്പന് എന്നപോലെ അവനെ വളര്ത്തുകയും ജനിച്ചതുമുതല് അവളെ പരിപാലിക്കയും ചെയ്തുവല്ലോ -

18. (বস্তুতঃ আমার বাল্যাবধি সে যেমন পিতার কাছে, তেমনি আমার কাছে মানুষ হইত, আজন্মকাল আমি বিধবার উপকার করিয়াছি;)

19. ഒരുത്തന് വസ്ത്രമില്ലാതെ നശിച്ചുപോകുന്നതോ ദരിദ്രന് പുതപ്പില്ലാതെ ഇരിക്കുന്നതോ ഞാന് കണ്ടിട്ടു

19. যখন আমি কাহাকেও বস্ত্রাভাবে মৃতকল্প দেখিয়াছি, দীনহীনকে উলঙ্গ দেখিয়াছি,

20. അവന്റെ അര എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചില്ലെങ്കില്, എന്റെ ആടുകളുടെ രോമംകൊണ്ടു അവന്നു കുളിര് മാറിയില്ലെങ്കില്,

20. যদি তাহার কটি আমাকে আশীর্ব্বাদ না করিয়া থাকে, আমার মেষের লোমে তাহার গাত্র উষ্ণ না হইয়া থাকে;

21. പട്ടണവാതില്ക്കല് എനിക്കു സഹായം കണ്ടിട്ടു ഞാന് അനാഥന്റെ നേരെ കയ്യോങ്ങിയെങ്കില്,

21. নগরদ্বারে নিজ সহায়কে দেখিতে পাওয়াতে, যদি পিতৃহীনের বিপরীতে হাত তুলিয়া থাকি;

22. എന്റെ ഭുജം തോള്പലകയില്നിന്നു വീഴട്ടെ; എന്റെ കയ്യുടെ ഏപ്പു വിട്ടുപോകട്ടെ.

22. তবে আমার স্কন্ধের অস্থি খসিয়া পড়ুক, আমার বাহু সন্ধি হইতে পড়িয়া যাউক।

23. ദൈവം അയച്ച വിപത്തു എനിക്കു ഭയങ്കരമായിരുന്നു; അവന്റെ ഔന്നത്യംനിമിത്തം എനിക്കു ആവതില്ലാതെയായി.

23. কারণ ঈশ্বরদত্ত বিপদ আমার প্রতি ত্রাসজনক হইত, তাঁহার মহত্ত্বহেতু সেরূপ কিছু করিতে পারিতাম না।

24. ഞാന് പൊന്നു എന്റെ ശരണമാക്കിയെങ്കില്, തങ്കത്തോടു നീ എന്റെ ആശ്രയം എന്നു പറഞ്ഞുവെങ്കില്,

24. আমি যদি স্বর্ণকে আশাভূমি করিয়া থাকি, সুবর্ণকে বলিয়া থাকি, তুমি মম আশ্রয়,

25. എന്റെ ധനം വളരെയായിരിക്കകൊണ്ടും എന്റെ കൈ അധികം സമ്പാദിച്ചിരിക്കകൊണ്ടും ഞാന് സന്തോഷിച്ചുവെങ്കില്,

25. যদি আনন্দ করিয়া থাকি, সম্পদ বাড়িয়াছে বলিয়া, হস্তে সমৃদ্ধি লাভ হইয়াছে বলিয়া;

26. സൂര്യന് പ്രകാശിക്കുന്നതോ ചന്ദ്രന് ശോഭയോടെ ഗമിക്കുന്നതോ കണ്ടിട്ടു

26. যখন তেজোময় প্রভাকরকে দেখিয়াছি, সজ্যোৎস্না-বিহারী চন্দ্রকে দেখিয়াছি,

27. എന്റെ ഹൃദയം ഗൂഢമായി വശീകരിക്കപ്പെടുകയും എന്റെ വായി എന്റെ കയ്യെ ചുംബിക്കയും ചെയ്തുവെങ്കില്,

27. তখন যদি আমার মন গোপনে মুগ্ধ হইয়া থাকে, আমার মুখ যদি হস্তকে চুম্বন করিয়া থাকে,

28. അതു ന്യായാധിപന്മാര് ശിക്ഷിക്കേണ്ടുന്ന കുറ്റം അത്രെ; അതിനാല് ഉയരത്തിലെ ദൈവത്തെ ഞാന് നിഷേധിച്ചു എന്നു വരുമല്ലോ.

28. তবে তাহাও বিচারকর্ত্তাদের শাসনীয় অপরাধ হইত, কেননা তাহা হইলে উর্দ্ধবাসী ঈশ্বরকে অস্বীকার করিতাম।

29. എന്റെ വൈരിയുടെ നാശത്തിങ്കല് ഞാന് സന്തോഷിക്കയോ, അവന്റെ അനര്ത്ഥത്തിങ്കല് ഞാന് നിഗളിക്കയോ ചെയ്തു എങ്കില്--

29. আমার বিদ্বেষীর বিপদে কি আনন্দ করিয়াছি? তাহার অমঙ্গলে কি উল্লসিত হইয়াছি?

30. അവന്റെ പ്രാണനാശം ഇച്ഛിച്ചു ഞാന് ശാപം ചൊല്ലി പാപം ചെയ്വാന് എന്റെ വായെ ഒരിക്കലും സമ്മതിച്ചിട്ടില്ല--

30. বরঞ্চ আমার মুখকে পাপ করিতে দিই নাই; অভিশাপসহ উহার প্রাণ যাচ্ঞা করি নাই।

31. അവന്റെ മേശെക്കല് മാംസം തിന്നു തൃപ്തി വരാത്തവര് ആര്

31. আমার তাম্বুর লোকে কি বলিত না, কোন্‌ ব্যক্তি উহার দত্ত মাংসে তৃপ্ত হয় নাই?

32. എന്നിങ്ങനെ എന്റെ കൂടാരത്തിലെ ആളുകള് പറഞ്ഞില്ലെങ്കില് -- പരദേശി തെരുവീഥിയില് രാപ്പാര്ക്കേണ്ടിവന്നിട്ടില്ല; വഴിപോക്കന്നു ഞാന് എന്റെ വാതില് തുറന്നുകൊടുത്തു--

32. বিদেশী পথে রাত্রি যাপন করিত না, পথিকদের জন্য আমি দ্বার খুলিয়া রাখিতাম।

33. ഞാന് ആദാമിനെപ്പോലെ എന്റെ ലംഘനം മൂടി എന്റെ അകൃത്യം മാര്വ്വിടത്തു മറെച്ചുവെച്ചെങ്കില്,

33. আমি কি আদমের ন্যায় আপন অধর্ম্ম ঢাকিয়াছি? আমার অপরাধ কি বক্ষঃস্থলে লুকাইয়াছি?

34. മഹാപുരുഷാരത്തെ ശങ്കിക്കകൊണ്ടും വംശക്കാരുടെ നിന്ദ എന്നെ ഭ്രമിപ്പിക്കകൊണ്ടും ഞാന് വാതിലിന്നു പുറത്തിറങ്ങാതെ മിണ്ടാതിരുന്നു എങ്കില്--

34. আমি কি মহৎ জনসমাজকে ভয় করিতাম? গোষ্ঠীদিগের তুচ্ছতায় কি উদ্বিগ্ন হইতাম? তাই কি চুপ করিতাম, দ্বারের বাহিরে যাইতাম না?

35. അയ്യോ, എന്റെ സങ്കടം കേള്ക്കുന്നവന് ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു!- ഇതാ, എന്റെ ഒപ്പു! സര്വ്വശക്തന് എനിക്കുത്തരം നലകുമാറാകട്ടെ. എന്റെ പ്രതിയോഗി എഴുതിയ അന്യായ രേഖ കിട്ടിയെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു!

35. হায় হায়! কেহ কি আমার কথা শুনে না? এই দেখ, আমার স্বাক্ষর; সর্ব্বশক্তিমান্‌ আমাকে উত্তর দিউন, আমার প্রতিবাদী আমার দোষপত্র লিখুন।

36. അതു ഞാന് എന്റെ ചുമലില് വഹിക്കുമായിരുന്നു; ഒരു മകുടമായിട്ടു അതു അണിയുമായിരുന്നു.

36. অবশ্য আমি তাহা স্কন্ধে বহন করিব, আমার উষ্ণীষ বলিয়া তাহা বাঁধিব।

37. എന്റെ കാലടികളുടെ എണ്ണം ഞാന് അവനെ ബോധിപ്പിക്കും; ഒരു പ്രഭു എന്നപോലെ ഞാന് അവനോടു അടുക്കും.

37. আমার পাদবিক্ষেপের সংখ্যা তাঁহাকে জ্ঞাত করিব, রাজপুরুষের ন্যায় তাঁহার নিকটে যাইব।

38. എന്റെ നിലം എന്റെ നേരെ നിലവിളിക്കയോ അതിന്റെ ഉഴച്ചാലുകള് ഒന്നിച്ചു കരകയോ ചെയ്തുവെങ്കില്,

38. আমার ভূমি যদি আমার প্রতিকূলে ক্রন্দন করে, তাহার সীতা সকল যদি রোদন করে,

39. വിലകൊടുക്കാതെ ഞാന് അതിന്റെ വിളവു തിന്നുകയോ അതിന്റെ ഉടമക്കാരുടെ പ്രാണന് പോകുവാന് സംഗതിയാക്കുകയോ ചെയ്തു എങ്കില്,

39. আমি যদি বিনা অর্থে তাহার ফলভোগ করিয়া থাকি, তদধিকারীদের প্রাণহানির কারণ হইয়া থাকি,

40. കോതമ്പിന്നു പകരം കാരമുള്ളും യവത്തിന്നു പകരം കളയും മുളെച്ചുവളരട്ടെ. (ഇയ്യോബിന്റെ വചനങ്ങള് അവസാനിച്ചു.)

40. তবে গোমের স্থানে কন্টক উৎপন্ন হউক, যবের স্থানে বিষবৃক্ষ উৎপন্ন হউক। ইয়োবের বাক্য সমাপ্ত।